primatus

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Latin[edit]

Noun[edit]

prīmātus m (genitive prīmātūs); fourth declension

  1. primacy, supremacy

Declension[edit]

Fourth-declension noun.

Case Singular Plural
Nominative prīmātus prīmātūs
Genitive prīmātūs prīmātuum
Dative prīmātuī prīmātibus
Accusative prīmātum prīmātūs
Ablative prīmātū prīmātibus
Vocative prīmātus prīmātūs

Descendants[edit]

References[edit]