proberen

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Dutch[edit]

Etymology[edit]

From Middle Dutch proberen (“to try, prove”); borrowed from Latin probāre, from probō. Doublet of proeven.

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /ˌproːˈbeː.rə(n)/
  • Audio(file)
  • Hyphenation: pro‧be‧ren
  • Rhymes: -eːrən

Verb[edit]

proberen

  1. to try, to attempt
    Ik zal het proberen.
    I will try it.
    Ze probeert haar best te doen in de wedstrijd.
    She is trying her best in the competition.
    Hij probeerde de deur te openen, maar het was op slot.
    He tried to open the door, but it was locked.

Inflection[edit]

Inflection of proberen (weak)
infinitive proberen
past singular probeerde
past participle geprobeerd
infinitive proberen
gerund proberen n
present tense past tense
1st person singular probeer probeerde
2nd person sing. (jij) probeert probeerde
2nd person sing. (u) probeert probeerde
2nd person sing. (gij) probeert probeerde
3rd person singular probeert probeerde
plural proberen probeerden
subjunctive sing.1 probere probeerde
subjunctive plur.1 proberen probeerden
imperative sing. probeer
imperative plur.1 probeert
participles proberend geprobeerd
1) Archaic.

Synonyms[edit]

Derived terms[edit]

Descendants[edit]

  • Afrikaans: probeer
  • Berbice Creole Dutch: prubere
  • Negerhollands: probeer
  • Skepi Creole Dutch: probare
  • → Aukan: puubei
  • → Sranan Tongo: proberi, pruberi, proba
Retrieved from "https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=proberen&oldid=77850245"