prokurator

See also: prokuratōr

Polish

Etymology

Learned borrowing from Latin procurator.

Pronunciation

• IPA^(key): /prɔ.kuˈra.tɔr/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -atɔr
• Syllabification: pro‧ku‧ra‧tor

Noun

prokurator m pers (female equivalent prokurator or prokuratorka)

1. (law) prosecutor

Declension

Declension of prokurator

	singular	plural
nominative	prokurator	prokuratorzy (prokuratorowie)
genitive	prokuratora	prokuratorów
dative	prokuratorowi	prokuratorom
accusative	prokuratora	prokuratorów
instrumental	prokuratorem	prokuratorami
locative	prokuratorze	prokuratorach
vocative	prokuratorze	prokuratorzy (prokuratorowie)

Related terms

• prokuratura

 

Noun

prokurator f (indeclinable)

1. (law) prosecutor

   Synonym: prokuratorka

Further reading

• prokurator in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• prokurator in Polish dictionaries at PWN