rimo

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search
See also: rimó, rimò, and rìmò

Catalan[edit]

Verb[edit]

rimo

  1. first-person singular present indicative of rimar

Esperanto[edit]

Pronunciation[edit]

  • (file)

Noun[edit]

rimo (accusative singular rimon, plural rimoj, accusative plural rimojn)

  1. a rhyme

Istriot[edit]

Etymology[edit]

From Latin rēmus.

Noun[edit]

rimo m

  1. oar

Italian[edit]

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /ˈri.mo/
  • Rhymes: -imo
  • Hyphenation: rì‧mo

Verb[edit]

rimo

  1. first-person singular present indicative of rimare

Anagrams[edit]

Latin[edit]

Pronunciation[edit]

Verb[edit]

rīmō (present infinitive rīmāre, perfect active rīmāvī, supine rīmātum); first conjugation

  1. Alternative form of rīmor

Conjugation[edit]

   Conjugation of rīmō (first conjugation)
indicative singular plural
first second third first second third
active present rīmō rīmās rīmat rīmāmus rīmātis rīmant
imperfect rīmābam rīmābās rīmābat rīmābāmus rīmābātis rīmābant
future rīmābō rīmābis rīmābit rīmābimus rīmābitis rīmābunt
perfect rīmāvī rīmāvistī rīmāvit rīmāvimus rīmāvistis rīmāvērunt,
rīmāvēre
pluperfect rīmāveram rīmāverās rīmāverat rīmāverāmus rīmāverātis rīmāverant
future perfect rīmāverō rīmāveris rīmāverit rīmāverimus rīmāveritis rīmāverint
passive present rīmor rīmāris,
rīmāre
rīmātur rīmāmur rīmāminī rīmantur
imperfect rīmābar rīmābāris,
rīmābāre
rīmābātur rīmābāmur rīmābāminī rīmābantur
future rīmābor rīmāberis,
rīmābere
rīmābitur rīmābimur rīmābiminī rīmābuntur
perfect rīmātus + present active indicative of sum
pluperfect rīmātus + imperfect active indicative of sum
future perfect rīmātus + future active indicative of sum
subjunctive singular plural
first second third first second third
active present rīmem rīmēs rīmet rīmēmus rīmētis rīment
imperfect rīmārem rīmārēs rīmāret rīmārēmus rīmārētis rīmārent
perfect rīmāverim rīmāverīs rīmāverit rīmāverīmus rīmāverītis rīmāverint
pluperfect rīmāvissem rīmāvissēs rīmāvisset rīmāvissēmus rīmāvissētis rīmāvissent
passive present rīmer rīmēris,
rīmēre
rīmētur rīmēmur rīmēminī rīmentur
imperfect rīmārer rīmārēris,
rīmārēre
rīmārētur rīmārēmur rīmārēminī rīmārentur
perfect rīmātus + present active subjunctive of sum
pluperfect rīmātus + imperfect active subjunctive of sum
imperative singular plural
first second third first second third
active present rīmā rīmāte
future rīmātō rīmātō rīmātōte rīmantō
passive present rīmāre rīmāminī
future rīmātor rīmātor rīmantor
non-finite forms active passive
present perfect future present perfect future
infinitives rīmāre rīmāvisse rīmātūrum esse rīmārī rīmātum esse rīmātum īrī
participles rīmāns rīmātūrus rīmātus rīmandus
verbal nouns gerund supine
genitive dative accusative ablative accusative ablative
rīmandī rīmandō rīmandum rīmandō rīmātum rīmātū

Derived terms[edit]

Descendants[edit]

  • Albanian: rëmoj[1]
  • Aromanian: arãm
  • Romanian: râma

References[edit]

  • rimo”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • rimo in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
  1. ^ Orel, Vladimir E. (1998) “rimo”, in Albanian Etymological Dictionary, Leiden, Boston, Köln: Brill, →ISBN, page 370

Portuguese[edit]

Verb[edit]

rimo

  1. first-person singular present indicative of rimar

Spanish[edit]

Verb[edit]

rimo

  1. first-person singular present indicative of rimar