rzecznik

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish[edit]

Etymology[edit]

From rzec +‎ -nik.

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /ˈʐɛt͡ʂ.ɲik/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɛt͡ʂɲik
  • Syllabification: rzecz‧nik

Noun[edit]

rzecznik m pers (female equivalent rzeczniczka)

  1. spokesman
  2. ombudsman

Declension[edit]

Declension of rzecznik
singular plural
nominative rzecznik rzecznicy/rzeczniki (deprecative)
genitive rzecznika rzeczników
dative rzecznikowi rzecznikom
accusative rzecznika rzeczników
instrumental rzecznikiem rzecznikami
locative rzeczniku rzecznikach
vocative rzeczniku rzecznicy

Further reading[edit]

  • rzecznik in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • rzecznik in Polish dictionaries at PWN
Retrieved from "https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=rzecznik&oldid=68642345"