rzygacz
Jump to navigation
Jump to search
Polish[edit]
Etymology[edit]
From rzygać (“to vomit, puke”) + -acz.
Pronunciation[edit]
Noun[edit]
rzygacz m animal
Declension[edit]
Declension of rzygacz
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | rzygacz | rzygacze |
genitive | rzygacza | rzygaczy/rzygaczów |
dative | rzygaczowi | rzygaczom |
accusative | rzygacz | rzygacze |
instrumental | rzygaczem | rzygaczami |
locative | rzygaczu | rzygaczach |
vocative | rzygaczu | rzygacze |
Noun[edit]
rzygacz m pers (female equivalent rzygaczka)
- (colloquial) vomiter, puker (someone who vomits or pukes)
Declension[edit]
Declension of rzygacz
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | rzygacz | rzygacze |
genitive | rzygacza | rzygaczy |
dative | rzygaczowi | rzygaczom |
accusative | rzygacza | rzygaczy |
instrumental | rzygaczem | rzygaczami |
locative | rzygaczu | rzygaczach |
vocative | rzygaczu | rzygacze |
Further reading[edit]
Categories:
- Polish terms suffixed with -acz (agent noun)
- Polish 2-syllable words
- Polish terms with IPA pronunciation
- Polish terms with audio links
- Rhymes:Polish/ɨɡat͡ʂ
- Rhymes:Polish/ɨɡat͡ʂ/2 syllables
- Polish lemmas
- Polish nouns
- Polish masculine nouns
- Polish animal nouns
- Polish personal nouns
- Polish colloquialisms
- pl:Architectural elements
- pl:Bodily fluids
- pl:Male people
- pl:Medical signs and symptoms