seiður

Faroese

Etymology

From Old Norse seiðr.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈsaiːjʊɹ/
• Rhymes: -aiːjʊɹ
• Homophone: seigur

Noun

seiður m (genitive singular seiðs, plural seiðir)

1. coalfish, pollack, saithe (Pollachius virens)

Declension

m15	Singular		Plural
	Indefinite	Definite	Indefinite	Definite
Nominative	seiður	seiðurin	seiðir	seiðirnir
Accusative	seið	seiðin	seiðir	seiðirnar
Dative	seiði	seiðinum	seiðum	seiðunum
Genitive	seiðs	seiðsins	seiða	seiðanna

Icelandic

Etymology

From Old Norse seiðr, from Proto-Germanic *saidaz, from Proto-Indo-European *soytós.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈseiːðʏr/
• Rhymes: -eiːðʏr
• Homophone: seyður

Noun

seiður m (genitive singular seiðs, nominative plural seiðir)

1. magic, witchcraft, sorcery

Declension

declension of seiður

m-s2	singular		plural
	indefinite	definite	indefinite	definite
nominative	seiður	seiðurinn	seiðir	seiðirnir
accusative	seið	seiðinn	seiði	seiðina
dative	seið	seiðnum	seiðum	seiðunum
genitive	seiðs	seiðsins	seiða	seiðanna

Synonyms

• (magic): galdur, fjölkynngi, töfrar

Related terms

• seiða