składanie

Old Polish

Etymology

From składać +‎ -anie. First attested in the first half of the fifteenth century.

Pronunciation

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /skɫadaɲɛː/
• IPA^(key): (15^th CE) /skɫadaɲe/

Noun

składanie n

1. verbal noun of składać (“gathering, collecting”)
   • 1959 [1491], “Teksty polskie z końca XV w.”, in Rafał Leszczyński, editor, Rozprawy Komisji Językowej, volume VII, page 56:

     Wsselky... ma wlozicz quarthnyk, s kthoregocz tho thego szkladanya mayą podlug obvyązanya trzeczi pyenyądz do pvski wlozicz

     [Wszelki... ma włożyć kwartnik, z ktoregoć to tego składania mają podług obwiązania trzeci pieniądz do pus[z]ki włożyć]

2. sex between a married couple
   • 1930 [Fifteenth century], “Tob”, in Ludwik Bernacki, editor, Biblia królowej Zofii (Biblia szaroszpatacka)‎^[1], section 4,8:

     Po ti trsy noci slozmi syø z bogem, ale po trzecyey noci bødzewa w swem skladanyv (in nostro erimus coniugio)

     [Po ty trzy nocy słożmy się z Bogiem, ale po trzeciej nocy będziewa w swem składaniu (in nostro erimus coniugio)]

3. association, organization
   • 1895 [1444], Archiwum Komisji Prawniczej. Collectanea ex Archivo Collegii Iuridici‎^[2], volume II, page XIII:

     Contubernium skladanye vel kupczy sklad

     [Contubernium składanie vel kupczy skład]

4. song; arrangement of a song
   • 1901 [1471], Materiały i Prace Komisji Językowej Akademii Umiejętności w Krakowie, volume V, page 42:

     Skladanya (war. lub.: skazanye aut *skladane) carmina (fuerunt carmina eius, sc. Salomonis, quinque et mille III Reg 4, 32)

     [Składania (war. lub.: skazanie aut składanie) carmina (fuerunt carmina eius, sc. Salomonis, quinque et mille III Reg 4, 32)]

Related terms

adjectives

• nieskładny
• składny

 

nouns

• skład
• składacz
• składka
• składnia
• składnik
• składźca

 

verbs

• kładać impf
• kłaść impf
• składać impf
• skłaść pf

 

Descendants

• Polish: składanie

References

• B. Sieradzka-Baziur, editor (2011–2015), “składanie”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish składanie. By surface analysis, składać +‎ -anie.

Pronunciation

• IPA^(key): /skwaˈda.ɲɛ/
• (Middle Polish) IPA^(key): /skɫaˈda.ɲe/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -aɲɛ
• Syllabification: skła‧da‧nie

Noun

składanie n

1. verbal noun of składać

Declension

Declension of składanie

	singular
nominative	składanie
genitive	składania
dative	składaniu
accusative	składanie
instrumental	składaniem
locative	składaniu
vocative	składanie

Further reading

• składanie in Polish dictionaries at PWN
• Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “składanie”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
• Aleksander Zdanowicz (1861) “składanie”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861‎^[3]
• J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1915), “składanie”, in Słownik języka polskiego‎^[4] (in Polish), volume 6, Warsaw, page 148
• składanie in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego