skyldr
Jump to navigation
Jump to search
Old Norse[edit]
Etymology[edit]
From Proto-Germanic *skuldiz (“obliged”).
Pronunciation[edit]
Adjective[edit]
skyldr
Declension[edit]
Strong declension of skyldr
singular | masculine | feminine | neuter |
---|---|---|---|
nominative | skyldr | skyld | skylt |
accusative | skyldan | skylda | skylt |
dative | skyldum | skyldri | skyldu |
genitive | skylds | skyldrar | skylds |
plural | masculine | feminine | neuter |
nominative | skyldir | skyldar | skyld |
accusative | skylda | skyldar | skyld |
dative | skyldum | skyldum | skyldum |
genitive | skyldra | skyldra | skyldra |
Weak declension of skyldr
singular | masculine | feminine | neuter |
---|---|---|---|
nominative | skyldi | skylda | skylda |
accusative | skylda | skyldu | skylda |
dative | skylda | skyldu | skylda |
genitive | skylda | skyldu | skylda |
plural | masculine | feminine | neuter |
nominative | skyldu | skyldu | skyldu |
accusative | skyldu | skyldu | skyldu |
dative | skyldum | skyldum | skyldum |
genitive | skyldu | skyldu | skyldu |
Descendants[edit]
- Icelandic: skyldur
References[edit]
- “skyldr”, in Geir T. Zoëga (1910) A Concise Dictionary of Old Icelandic, Oxford: Clarendon Press
- "skyldr", Geir T. Zoëga (1910), A Concise Dictionary of Old Icelandic, Oxford at the Claredon Press, page 384