sníða

See also: snida

Icelandic

Etymology

From Old Norse sníða, from Proto-Germanic *snīþaną, from Proto-Indo-European *sneyt- (“to cut”). Compare Swedish snida, Dutch snijden, German schneiden, dialectal English snithe.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈsniːða/

  Rhymes: -iːða

Verb

sníða (strong verb, third-person singular past indicative sneið, third-person plural past indicative sniðu, supine sniðið)

1. to shape, to form (by cutting)
2. to cut (off) (a piece of material)

Conjugation

sníða — active voice (germynd)

infinitive (nafnháttur)		að sníða
supine (sagnbót)		sniðið
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		sníðandi
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég sníð	við sníðum	present (nútíð)	ég sníði	við sníðum
	þú sníður	þið sníðið		þú sníðir	þið sníðið
	hann, hún, það sníður	þeir, þær, þau sníða		hann, hún, það sníði	þeir, þær, þau sníði
past (þátíð)	ég sneið	við sniðum	past (þátíð)	ég sniði	við sniðum
	þú sneiðst	þið sniðuð		þú sniðir	þið sniðuð
	hann, hún, það sneið	þeir, þær, þau sniðu		hann, hún, það sniði	þeir, þær, þau sniðu
imperative (boðháttur)	sníð (þú)	sníðið (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	sníddu	sníðiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

sníðast — mediopassive voice (miðmynd)

infinitive (nafnháttur)		að sníðast
supine (sagnbót)		sniðist
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		sníðandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég sníðst	við sníðumst	present (nútíð)	ég sníðist	við sníðumst
	þú sníðst	þið sníðist		þú sníðist	þið sníðist
	hann, hún, það sníðst	þeir, þær, þau sníðast		hann, hún, það sníðist	þeir, þær, þau sníðist
past (þátíð)	ég sneiðst	við sniðumst	past (þátíð)	ég sniðist	við sniðumst
	þú sneiðst	þið sniðust		þú sniðist	þið sniðust
	hann, hún, það sneiðst	þeir, þær, þau sniðust		hann, hún, það sniðist	þeir, þær, þau sniðust
imperative (boðháttur)	sníðst (þú)	sníðist (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	sníðstu	sníðisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

sniðinn — past participle (lýsingarháttur þátíðar)

strong declension (sterk beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	sniðinn	sniðin	sniðið		sniðnir	sniðnar	sniðin
accusative (þolfall)	sniðinn	sniðna	sniðið		sniðna	sniðnar	sniðin
dative (þágufall)	sniðnum	sniðinni	sniðnu		sniðnum	sniðnum	sniðnum
genitive (eignarfall)	sniðins	sniðinnar	sniðins		sniðinna	sniðinna	sniðinna
weak declension (veik beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	sniðni	sniðna	sniðna		sniðnu	sniðnu	sniðnu
accusative (þolfall)	sniðna	sniðnu	sniðna		sniðnu	sniðnu	sniðnu
dative (þágufall)	sniðna	sniðnu	sniðna		sniðnu	sniðnu	sniðnu
genitive (eignarfall)	sniðna	sniðnu	sniðna		sniðnu	sniðnu	sniðnu

Derived terms

• sneið
• snið

See also

• skera

Anagrams

• síðan