spiratus
Jump to navigation
Jump to search
Latin[edit]
Etymology[edit]
From spīrō (“breathe, respire; live”).
Pronunciation[edit]
- (Classical) IPA(key): /spiːˈraː.tus/, [s̠piːˈräːt̪ʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /spiˈra.tus/, [spiˈräːt̪us]
Noun[edit]
spīrātus m (genitive spīrātūs); fourth declension
Declension[edit]
Fourth-declension noun.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | spīrātus | spīrātūs |
Genitive | spīrātūs | spīrātuum |
Dative | spīrātuī | spīrātibus |
Accusative | spīrātum | spīrātūs |
Ablative | spīrātū | spīrātibus |
Vocative | spīrātus | spīrātūs |
Synonyms[edit]
- (breath): spīrāculum, spīrātiō, spīritus
- (breathing): spīrāmen, spīrāmentum, spīritus
Related terms[edit]
Related terms
References[edit]
- “spiratus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- spiratus in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)
- spiratus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
- spiratus in Ramminger, Johann (2016 July 16 (last accessed)) Neulateinische Wortliste: Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700[1], pre-publication website, 2005-2016