subitaneus
Jump to navigation
Jump to search
Latin[edit]
Etymology[edit]
Derived from subitus (“sudden, unforeseen”) + -āneus.
Pronunciation[edit]
- (Classical) IPA(key): /su.biˈtaː.ne.us/, [s̠ʊbɪˈt̪äːneʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /su.biˈta.ne.us/, [subiˈt̪äːneus]
Adjective[edit]
subitāneus (feminine subitānea, neuter subitāneum); first/second-declension adjective
Declension[edit]
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | subitāneus | subitānea | subitāneum | subitāneī | subitāneae | subitānea | |
Genitive | subitāneī | subitāneae | subitāneī | subitāneōrum | subitāneārum | subitāneōrum | |
Dative | subitāneō | subitāneō | subitāneīs | ||||
Accusative | subitāneum | subitāneam | subitāneum | subitāneōs | subitāneās | subitānea | |
Ablative | subitāneō | subitāneā | subitāneō | subitāneīs | |||
Vocative | subitānee | subitānea | subitāneum | subitāneī | subitāneae | subitānea |
Descendants[edit]
- Italian: subitaneo
- Old French: sodein
- Portuguese: subitâneo
- Sicilian: subbitàniu
- Spanish: subitáneo
- → English: subitaneous
References[edit]
- “subitaneus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- subitaneus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.