suoritin

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Finnish[edit]

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /ˈsuo̯ritin/, [ˈs̠uo̞̯rit̪in]
  • Rhymes: -uoritin
  • Syllabification(key): suo‧ri‧tin

Etymology 1[edit]

suorittaa +‎ -in

Noun[edit]

suoritin

  1. (computing) processor, microprocessor
    Synonym: prosessori
  2. (computing, specifically) central processing unit
    Synonyms: keskussuoritin, prosessori, keskusprosessori
Declension[edit]
Inflection of suoritin (Kotus type 33*C/kytkin, tt-t gradation)
nominative suoritin suorittimet
genitive suorittimen suorittimien
suoritinten
partitive suoritinta suorittimia
illative suorittimeen suorittimiin
singular plural
nominative suoritin suorittimet
accusative nom. suoritin suorittimet
gen. suorittimen
genitive suorittimen suorittimien
suoritinten
partitive suoritinta suorittimia
inessive suorittimessa suorittimissa
elative suorittimesta suorittimista
illative suorittimeen suorittimiin
adessive suorittimella suorittimilla
ablative suorittimelta suorittimilta
allative suorittimelle suorittimille
essive suorittimena suorittimina
translative suorittimeksi suorittimiksi
abessive suorittimetta suorittimitta
instructive suorittimin
comitative See the possessive forms below.
Possessive forms of suoritin (Kotus type 33*C/kytkin, tt-t gradation)
first-person singular possessor
singular plural
nominative suorittimeni suorittimeni
accusative nom. suorittimeni suorittimeni
gen. suorittimeni
genitive suorittimeni suorittimieni
suoritinteni
partitive suoritintani suorittimiani
inessive suorittimessani suorittimissani
elative suorittimestani suorittimistani
illative suorittimeeni suorittimiini
adessive suorittimellani suorittimillani
ablative suorittimeltani suorittimiltani
allative suorittimelleni suorittimilleni
essive suorittimenani suorittiminani
translative suorittimekseni suorittimikseni
abessive suorittimettani suorittimittani
instructive
comitative suorittimineni
second-person singular possessor
singular plural
nominative suorittimesi suorittimesi
accusative nom. suorittimesi suorittimesi
gen. suorittimesi
genitive suorittimesi suorittimiesi
suoritintesi
partitive suoritintasi suorittimiasi
inessive suorittimessasi suorittimissasi
elative suorittimestasi suorittimistasi
illative suorittimeesi suorittimiisi
adessive suorittimellasi suorittimillasi
ablative suorittimeltasi suorittimiltasi
allative suorittimellesi suorittimillesi
essive suorittimenasi suorittiminasi
translative suorittimeksesi suorittimiksesi
abessive suorittimettasi suorittimittasi
instructive
comitative suorittiminesi
first-person plural possessor
singular plural
nominative suorittimemme suorittimemme
accusative nom. suorittimemme suorittimemme
gen. suorittimemme
genitive suorittimemme suorittimiemme
suoritintemme
partitive suoritintamme suorittimiamme
inessive suorittimessamme suorittimissamme
elative suorittimestamme suorittimistamme
illative suorittimeemme suorittimiimme
adessive suorittimellamme suorittimillamme
ablative suorittimeltamme suorittimiltamme
allative suorittimellemme suorittimillemme
essive suorittimenamme suorittiminamme
translative suorittimeksemme suorittimiksemme
abessive suorittimettamme suorittimittamme
instructive
comitative suorittiminemme
second-person plural possessor
singular plural
nominative suorittimenne suorittimenne
accusative nom. suorittimenne suorittimenne
gen. suorittimenne
genitive suorittimenne suorittimienne
suoritintenne
partitive suoritintanne suorittimianne
inessive suorittimessanne suorittimissanne
elative suorittimestanne suorittimistanne
illative suorittimeenne suorittimiinne
adessive suorittimellanne suorittimillanne
ablative suorittimeltanne suorittimiltanne
allative suorittimellenne suorittimillenne
essive suorittimenanne suorittiminanne
translative suorittimeksenne suorittimiksenne
abessive suorittimettanne suorittimittanne
instructive
comitative suorittiminenne
third-person possessor
singular plural
nominative suorittimensa suorittimensa
accusative nom. suorittimensa suorittimensa
gen. suorittimensa
genitive suorittimensa suorittimiensa
suoritintensa
partitive suoritintaan
suoritintansa
suorittimiaan
suorittimiansa
inessive suorittimessaan
suorittimessansa
suorittimissaan
suorittimissansa
elative suorittimestaan
suorittimestansa
suorittimistaan
suorittimistansa
illative suorittimeensa suorittimiinsa
adessive suorittimellaan
suorittimellansa
suorittimillaan
suorittimillansa
ablative suorittimeltaan
suorittimeltansa
suorittimiltaan
suorittimiltansa
allative suorittimelleen
suorittimellensa
suorittimilleen
suorittimillensa
essive suorittimenaan
suorittimenansa
suorittiminaan
suorittiminansa
translative suorittimekseen
suorittimeksensa
suorittimikseen
suorittimiksensa
abessive suorittimettaan
suorittimettansa
suorittimittaan
suorittimittansa
instructive
comitative suorittimineen
suorittiminensa
Derived terms[edit]
compounds

Further reading[edit]

Etymology 2[edit]

Verb[edit]

suoritin

  1. first-person singular past indicative of suorittaa

Anagrams[edit]