suspirar

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Galician[edit]

Etymology[edit]

From Old Galician-Portuguese sospirar, from Latin suspīrāre, present active infinitive of suspīrō.

Pronunciation[edit]

Verb[edit]

suspirar (first-person singular present suspiro, first-person singular preterite suspirei, past participle suspirado)

  1. (archaic) to inhale, to breathe
    • 1370, Ramón Lorenzo, editor, Crónica troiana. Introducción e texto, A Coruña: Fundación Barrié, page 466:
      Et caýo sóbrelo leyto, en gisa que todos coydauã que era morto, en gisa que el nõ sospiraua, nẽ bafeiaua nẽ ponto.
      And he fell over the bed in a way that everyone thought that he was dead, as he was neither inhaling nor exhaling, not even a bit
  2. to sigh
    Synonym: salaiar

Conjugation[edit]

Related terms[edit]

References[edit]

  • suspirar” in Dicionario de Dicionarios do galego medieval, SLI - ILGA 2006–2022.
  • suspir” in Xavier Varela Barreiro & Xavier Gómez Guinovart: Corpus Xelmírez - Corpus lingüístico da Galicia medieval. SLI / Grupo TALG / ILG, 2006–2018.
  • suspirar” in Dicionario de Dicionarios da lingua galega, SLI - ILGA 2006–2013.
  • suspirar” in Dicionario da Real Academia Galega, Royal Galician Academy.
  • suspirar” in Tesouro informatizado da lingua galega. Santiago: ILG.
  • suspirar” in Dicionário Estraviz de galego (2014).
  • suspirar” in Álvarez, Rosario (coord.): Tesouro do léxico patrimonial galego e portugués, Santiago de Compostela: Instituto da Lingua Galega.

Interlingua[edit]

Verb[edit]

suspirar

  1. to sigh

Conjugation[edit]

Portuguese[edit]

Etymology[edit]

From Old Galician-Portuguese suspirar, sospirar, from Latin suspīrāre.

Pronunciation[edit]

 
 

  • Hyphenation: sus‧pi‧rar

Verb[edit]

suspirar (first-person singular present suspiro, first-person singular preterite suspirei, past participle suspirado)

  1. (intransitive) to sigh
  2. (transitive) This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text {{rfdef}}.

Conjugation[edit]

Derived terms[edit]

Related terms[edit]

Further reading[edit]

Spanish[edit]

Etymology[edit]

Inherited from Old Spanish sospirar, from Latin suspirāre. Cognate with English suspire.

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /suspiˈɾaɾ/ [sus.piˈɾaɾ]
  • Rhymes: -aɾ
  • Syllabification: sus‧pi‧rar

Verb[edit]

suspirar (first-person singular present suspiro, first-person singular preterite suspiré, past participle suspirado)

  1. (intransitive) to sigh

Conjugation[edit]

Related terms[edit]

References[edit]

Further reading[edit]