sólúr

See also: solur

Icelandic

Etymology

From sól (“sun”) + úr (“watch, clock”).

Pronunciation

• IPA^(key): [ˈsouːl.uːr]

Noun

sólúr n (genitive singular sólúrs, nominative plural sólúr)

1. sundial

Declension

declension of sólúr

n-s	singular		plural
	indefinite	definite	indefinite	definite
nominative	sólúr	sólúrið	sólúr	sólúrin
accusative	sólúr	sólúrið	sólúr	sólúrin
dative	sólúri	sólúrinu	sólúrum	sólúrunum
genitive	sólúrs	sólúrsins	sólúra	sólúranna