terminalis

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Latin[edit]

Etymology[edit]

terminus +‎ -ālis

Pronunciation[edit]

Adjective[edit]

terminālis (neuter termināle); third-declension two-termination adjective

  1. (relational) boundary; terminal
  2. final, concluding
    Synonym: fīnālis
    Antonym: inceptīvus

Declension[edit]

Third-declension two-termination adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masc./Fem. Neuter Masc./Fem. Neuter
Nominative terminālis termināle terminālēs terminālia
Genitive terminālis terminālium
Dative terminālī terminālibus
Accusative terminālem termināle terminālēs
terminālīs
terminālia
Ablative terminālī terminālibus
Vocative terminālis termināle terminālēs terminālia

Derived terms[edit]

Descendants[edit]

References[edit]

  • terminalis”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • terminalis in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.