trónszék

Hungarian

Etymology

trón (“throne”) +‎ szék (“chair”)

Pronunciation

• IPA^(key): [ˈtroːnseːk]
• Hyphenation: trón‧szék
• Rhymes: -eːk

Noun

trónszék (plural trónszékek)

1. throne

Declension

Inflection (stem in -e-, front unrounded harmony)
	singular	plural
nominative	trónszék	trónszékek
accusative	trónszéket	trónszékeket
dative	trónszéknek	trónszékeknek
instrumental	trónszékkel	trónszékekkel
causal-final	trónszékért	trónszékekért
translative	trónszékké	trónszékekké
terminative	trónszékig	trónszékekig
essive-formal	trónszékként	trónszékekként
essive-modal	—	—
inessive	trónszékben	trónszékekben
superessive	trónszéken	trónszékeken
adessive	trónszéknél	trónszékeknél
illative	trónszékbe	trónszékekbe
sublative	trónszékre	trónszékekre
allative	trónszékhez	trónszékekhez
elative	trónszékből	trónszékekből
delative	trónszékről	trónszékekről
ablative	trónszéktől	trónszékektől
non-attributive possessive - singular	trónszéké	trónszékeké
non-attributive possessive - plural	trónszékéi	trónszékekéi

Possessive forms of trónszék
possessor	single possession	multiple possessions
1st person sing.	trónszékem	trónszékeim
2nd person sing.	trónszéked	trónszékeid
3rd person sing.	trónszéke	trónszékei
1st person plural	trónszékünk	trónszékeink
2nd person plural	trónszéketek	trónszékeitek
3rd person plural	trónszékük	trónszékeik

Synonyms

• trón
• trónus