trotseren

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Dutch[edit]

Etymology[edit]

From trotsen +‎ -eren.

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /ˌtrɔtˈseː.rə(n)/
  • Audio(file)
  • Hyphenation: trot‧se‧ren
  • Rhymes: -eːrən

Verb[edit]

trotseren

  1. (transitive) to defy, to brave, to resist
    Synonyms: het hoofd bieden, weerstaan

Inflection[edit]

Inflection of trotseren (weak)
infinitive trotseren
past singular trotseerde
past participle getrotseerd
infinitive trotseren
gerund trotseren n
present tense past tense
1st person singular trotseer trotseerde
2nd person sing. (jij) trotseert trotseerde
2nd person sing. (u) trotseert trotseerde
2nd person sing. (gij) trotseert trotseerde
3rd person singular trotseert trotseerde
plural trotseren trotseerden
subjunctive sing.1 trotsere trotseerde
subjunctive plur.1 trotseren trotseerden
imperative sing. trotseer
imperative plur.1 trotseert
participles trotserend getrotseerd
1) Archaic.

Synonyms[edit]

Derived terms[edit]

  • Afrikaans: trotseer

Anagrams[edit]

Retrieved from "https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=trotseren&oldid=62465341"