trwały

Polish

Etymology

From trwać +‎ -ły.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈtrfa.wɨ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -awɨ
• Syllabification: trwa‧ły

Verb

trwały

1. third-person plural nonvirile past of trwać

Adjective

trwały (comparative trwalszy, superlative najtrwalszy, derived adverb trwale)

1. solid, strong

   Antonym: nietrwały

2. lasting, permanent

   Synonym: permanentny

   Antonym: nietrwały

Declension

Declension of trwały (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	trwały		trwała	trwałe	trwali	trwałe
genitive	trwałego		trwałej	trwałego	trwałych
dative	trwałemu		trwałej	trwałemu	trwałym
accusative	trwałego	trwały	trwałą	trwałe	trwałych	trwałe
instrumental	trwałym		trwałą	trwałym	trwałymi
locative	trwałym		trwałej	trwałym	trwałych

Derived terms

adjectives

• długotrwały
• krótkotrwały
• nietrwały

 

noun

• trwałość

 

Related terms

verb

• trwać

 

Further reading

• trwały in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• trwały in Polish dictionaries at PWN