uwierzyć

Polish

Etymology

From u- +‎ wierzyć.

Pronunciation

• IPA^(key): /uˈvjɛ.ʐɨt͡ɕ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɛʐɨt͡ɕ
• Syllabification: u‧wie‧rzyć

Verb

uwierzyć pf (imperfective wierzyć)

1. (intransitive) to believe

Conjugation

Conjugation of uwierzyć pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		uwierzyć
future tense	1st	uwierzę			uwierzymy
	2nd	uwierzysz			uwierzycie
	3rd	uwierzy			uwierzą
	impersonal	uwierzy się
past tense	1st	uwierzyłem, -(e)m uwierzył	uwierzyłam, -(e)m uwierzyła	uwierzyłom, -(e)m uwierzyło	uwierzyliśmy, -(e)śmy uwierzyli	uwierzyłyśmy, -(e)śmy uwierzyły
	2nd	uwierzyłeś, -(e)ś uwierzył	uwierzyłaś, -(e)ś uwierzyła	uwierzyłoś, -(e)ś uwierzyło	uwierzyliście, -(e)ście uwierzyli	uwierzyłyście, -(e)ście uwierzyły
	3rd	uwierzył	uwierzyła	uwierzyło	uwierzyli	uwierzyły
	impersonal	uwierzono
conditional	1st	uwierzyłbym, bym uwierzył	uwierzyłabym, bym uwierzyła	uwierzyłobym, bym uwierzyło	uwierzylibyśmy, byśmy uwierzyli	uwierzyłybyśmy, byśmy uwierzyły
	2nd	uwierzyłbyś, byś uwierzył	uwierzyłabyś, byś uwierzyła	uwierzyłobyś, byś uwierzyło	uwierzylibyście, byście uwierzyli	uwierzyłybyście, byście uwierzyły
	3rd	uwierzyłby, by uwierzył	uwierzyłaby, by uwierzyła	uwierzyłoby, by uwierzyło	uwierzyliby, by uwierzyli	uwierzyłyby, by uwierzyły
	impersonal	uwierzono by
imperative	1st	niech uwierzę			uwierzmy
	2nd	uwierz			uwierzcie
	3rd	niech uwierzy			niech uwierzą
anterior adverbial participle		uwierzywszy
verbal noun		uwierzenie

Further reading

• uwierzyć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• uwierzyć in Polish dictionaries at PWN