változása

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Hungarian[edit]

Etymology[edit]

változás +‎ -a (possessive suffix)

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): [ˈvaːltozaːʃɒ]
  • Hyphenation: vál‧to‧zá‧sa

Noun[edit]

változása

  1. third-person singular single-possession possessive of változás

Declension[edit]

Inflection (stem in long/high vowel, back harmony)
singular plural
nominative változása
accusative változását
dative változásának
instrumental változásával
causal-final változásáért
translative változásává
terminative változásáig
essive-formal változásaként
essive-modal változásául
inessive változásában
superessive változásán
adessive változásánál
illative változásába
sublative változására
allative változásához
elative változásából
delative változásáról
ablative változásától
non-attributive
possessive - singular
változásáé
non-attributive
possessive - plural
változásáéi