vaimeta

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Finnish[edit]

Etymology[edit]

From vaimea +‎ -eta.

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /ˈʋɑi̯metɑˣ/, [ˈʋɑ̝i̯me̞t̪ɑ̝(ʔ)]
  • Rhymes: -ɑimetɑ
  • Syllabification(key): vai‧me‧ta

Verb[edit]

vaimeta

  1. (intransitive) to become muffled or subdued, to die down, to fade

Conjugation[edit]

Inflection of vaimeta (Kotus type 72/vanheta, no gradation)
indicative mood
present tense perfect
person positive negative person positive negative
1st sing. vaimenen en vaimene 1st sing. olen vaimennut en ole vaimennut
2nd sing. vaimenet et vaimene 2nd sing. olet vaimennut et ole vaimennut
3rd sing. vaimenee ei vaimene 3rd sing. on vaimennut ei ole vaimennut
1st plur. vaimenemme emme vaimene 1st plur. olemme vaimenneet emme ole vaimenneet
2nd plur. vaimenette ette vaimene 2nd plur. olette vaimenneet ette ole vaimenneet
3rd plur. vaimenevat eivät vaimene 3rd plur. ovat vaimenneet eivät ole vaimenneet
passive vaimetaan ei vaimeta passive on vaimettu ei ole vaimettu
past tense pluperfect
person positive negative person positive negative
1st sing. vaimenin en vaimennut 1st sing. olin vaimennut en ollut vaimennut
2nd sing. vaimenit et vaimennut 2nd sing. olit vaimennut et ollut vaimennut
3rd sing. vaimeni ei vaimennut 3rd sing. oli vaimennut ei ollut vaimennut
1st plur. vaimenimme emme vaimenneet 1st plur. olimme vaimenneet emme olleet vaimenneet
2nd plur. vaimenitte ette vaimenneet 2nd plur. olitte vaimenneet ette olleet vaimenneet
3rd plur. vaimenivat eivät vaimenneet 3rd plur. olivat vaimenneet eivät olleet vaimenneet
passive vaimettiin ei vaimettu passive oli vaimettu ei ollut vaimettu
conditional mood
present perfect
person positive negative person positive negative
1st sing. vaimenisin en vaimenisi 1st sing. olisin vaimennut en olisi vaimennut
2nd sing. vaimenisit et vaimenisi 2nd sing. olisit vaimennut et olisi vaimennut
3rd sing. vaimenisi ei vaimenisi 3rd sing. olisi vaimennut ei olisi vaimennut
1st plur. vaimenisimme emme vaimenisi 1st plur. olisimme vaimenneet emme olisi vaimenneet
2nd plur. vaimenisitte ette vaimenisi 2nd plur. olisitte vaimenneet ette olisi vaimenneet
3rd plur. vaimenisivat eivät vaimenisi 3rd plur. olisivat vaimenneet eivät olisi vaimenneet
passive vaimettaisiin ei vaimettaisi passive olisi vaimettu ei olisi vaimettu
imperative mood
present perfect
person positive negative person positive negative
1st sing. 1st sing.
2nd sing. vaimene älä vaimene 2nd sing.
3rd sing. vaimetkoon älköön vaimetko 3rd sing. olkoon vaimennut älköön olko vaimennut
1st plur. vaimetkaamme älkäämme vaimetko 1st plur.
2nd plur. vaimetkaa älkää vaimetko 2nd plur.
3rd plur. vaimetkoot älkööt vaimetko 3rd plur. olkoot vaimenneet älkööt olko vaimenneet
passive vaimettakoon älköön vaimettako passive olkoon vaimettu älköön olko vaimettu
potential mood
present perfect
person positive negative person positive negative
1st sing. vaimennen en vaimenne 1st sing. lienen vaimennut en liene vaimennut
2nd sing. vaimennet et vaimenne 2nd sing. lienet vaimennut et liene vaimennut
3rd sing. vaimennee ei vaimenne 3rd sing. lienee vaimennut ei liene vaimennut
1st plur. vaimennemme emme vaimenne 1st plur. lienemme vaimenneet emme liene vaimenneet
2nd plur. vaimennette ette vaimenne 2nd plur. lienette vaimenneet ette liene vaimenneet
3rd plur. vaimennevat eivät vaimenne 3rd plur. lienevät vaimenneet eivät liene vaimenneet
passive vaimettaneen ei vaimettane passive lienee vaimettu ei liene vaimettu
Nominal forms
infinitives participles
active passive active passive
1st vaimeta present vaimeneva vaimettava
long 1st1
Possessive forms
Person sing. plur.
1st vaimetakseni vaimetaksemme
2nd vaimetaksesi vaimetaksenne
3rd vaimetakseen
vaimetaksensa
past vaimennut vaimettu
2nd inessive2 vaimetessa vaimettaessa agent3 vaimenema
Possessive forms
Person sing. plur.
1st vaimetessani vaimetessamme
2nd vaimetessasi vaimetessanne
3rd vaimetessaan
vaimetessansa
negative vaimenematon
instructive vaimeten 1) Used only with a possessive suffix.

2) Usually with a possessive suffix (active only).
3) Usually with a possessive suffix. Not used with intransitive verbs. Distinct from nouns with the -ma suffix and third infinitive forms.
4) Some uses of the verbal noun are called the 'fourth infinitive' by certain sources (more details).

3rd inessive vaimenemassa
elative vaimenemasta
illative vaimenemaan
adessive vaimenemalla
abessive vaimenematta
instructive vaimeneman vaimettaman
4th4 verbal noun vaimeneminen
5th1
Possessive forms
Person sing. plur.
1st vaimenemaisillani vaimenemaisillamme
2nd vaimenemaisillasi vaimenemaisillanne
3rd vaimenemaisillaan
vaimenemaisillansa

Derived terms[edit]

Further reading[edit]

Anagrams[edit]