verkrachten

From Wiktionary, the free dictionary

Jump to navigation Jump to search

Dutch[edit]

Etymology[edit]

From kracht +‎ ver- -en.

Pronunciation[edit]

IPA^(key): /vər.ˈkrɑx.tə(n)/
Audio (file)
Hyphenation: ver‧krach‧ten
Rhymes: -ɑxtən

Verb[edit]

verkrachten

to rape, to abuse

Inflection[edit]

Inflection of verkrachten (weak, prefixed)
infinitive	verkrachten
past singular	verkrachtte
past participle	verkracht
infinitive	verkrachten
gerund	verkrachten n
	present tense	past tense
1st person singular	verkracht	verkrachtte
2nd person sing. (jij)	verkracht	verkrachtte
2nd person sing. (u)	verkracht	verkrachtte
2nd person sing. (gij)	verkracht	verkrachtte
3rd person singular	verkracht	verkrachtte
plural	verkrachten	verkrachtten

subjunctive sing.¹	verkrachte	verkrachtte
subjunctive plur.¹	verkrachten	verkrachtten

imperative sing.	verkracht
imperative plur.¹	verkracht

participles	verkrachtend	verkracht
¹⁾ Archaic.

Related terms[edit]

verkrachting

Retrieved from "https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=verkrachten&oldid=75281125"