verwerven

Dutch

Etymology

From ver- +‎ werven.

Compare German erwerben.

Pronunciation

• IPA^(key): /vərˈʋɛrvə(n)/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɛrvən

Verb

verwerven

1. (somewhat formal) to acquire, obtain, gain

Inflection

Inflection of verwerven (strong class 3+7, prefixed)
infinitive	verwerven
past singular	verwierf
past participle	verworven
infinitive	verwerven
gerund	verwerven n
	present tense	past tense
1st person singular	verwerf	verwierf
2nd person sing. (jij)	verwerft	verwierf
2nd person sing. (u)	verwerft	verwierf
2nd person sing. (gij)	verwerft	verwierft
3rd person singular	verwerft	verwierf
plural	verwerven	verwierven
subjunctive sing.1	verwerve	verwierve
subjunctive plur.1	verwerven	verwierven
imperative sing.	verwerf
imperative plur.1	verwerft
participles	verwervend	verworven
1) Archaic.

Synonyms

• verkrijgen

Descendants

• Afrikaans: verwerf
• Negerhollands: erwerv