vrijlaten

Dutch

Etymology

From Middle Dutch vrilaten. Equivalent to vrij (“free”) +‎ laten (“to let”).

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈvrɛi̯ˌlaː.tə(n)/

• Audio

  (file)

• Hyphenation: vrij‧la‧ten

Verb

vrijlaten

1. to release

   De gevangenen werden na hun straf vrijgelaten.

   The prisoners were released after their sentence.

   De politie heeft de verdachte wegens gebrek aan bewijs vrijgelaten.

   The police released the suspect due to lack of evidence.

   De dieren werden in het wild vrijgelaten nadat ze waren verzorgd.

   The animals were released into the wild after being taken care of.

   De gijzelaars werden eindelijk vrijgelaten door hun ontvoerders.

   The hostages were finally released by their kidnappers.

   Het nieuws van de ontvoerde kinderen die werden vrijgelaten zorgde voor opluchting.

   The news of the kidnapped children being released brought relief.

   Ze hebben de dieren gevangen, onderzocht en vervolgens vrijgelaten in hun natuurlijke habitat.

   They captured the animals, examined them, and then released them into their natural habitat.

Inflection

Inflection of vrijlaten (strong class 7, separable)
infinitive	vrijlaten
past singular	liet vrij
past participle	vrijgelaten
infinitive	vrijlaten
gerund	vrijlaten n
	main clause		subordinate clause
	present tense	past tense	present tense	past tense
1st person singular	laat vrij	liet vrij	vrijlaat	vrijliet
2nd person sing. (jij)	laat vrij	liet vrij	vrijlaat	vrijliet
2nd person sing. (u)	laat vrij	liet vrij	vrijlaat	vrijliet
2nd person sing. (gij)	laat vrij	liet vrij	vrijlaat	vrijliet
3rd person singular	laat vrij	liet vrij	vrijlaat	vrijliet
plural	laten vrij	lieten vrij	vrijlaten	vrijlieten
subjunctive sing.1	late vrij	liete vrij	vrijlate	vrijliete
subjunctive plur.1	laten vrij	lieten vrij	vrijlaten	vrijlieten
imperative sing.	laat vrij
imperative plur.1	laat vrij
participles	vrijlatend	vrijgelaten
1) Archaic.

Derived terms

• vrijlating

Anagrams

• laten vrij