węzeł

See also: wezel and Wezel

Polish

węzeł

Etymology

Inherited from Old Polish węzeł, from Proto-Slavic *ǫzlъ.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈvɛw̃.zɛw/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɛw̃zɛw
• Syllabification: wę‧zeł

Noun

węzeł m inan (diminutive węzełek)

1. knot (looping)
2. bond between people
   • 1913, Józef Milewski, Elita społeczna‎^[1], Kraków: Biblioteka Kornicka (distribution), W. L. Anczyc i Spółka (printing), archived from the original on 2022-12-03:

     ...rozbijanie dawnych, wypróbowanych stosunków i węzłów...

     ...the breaking of long-standing, tried-and-tested relationships and bonds...

3. substation or intersection, a connection point of infrastructure such as roads, electrical networks, etc.
4. (graph theory) vertex, node
5. (botany) node (point on a stem from which a leaf or another stem grows)

Declension

Declension of węzeł

	singular	plural
nominative	węzeł	węzły
genitive	węzła	węzłów
dative	węzłowi	węzłom
accusative	węzeł	węzły
instrumental	węzłem	węzłami
locative	węźle	węzłach
vocative	węźle	węzły

Derived terms

adjectives

• węzełkowy
• węzłowaty
• węzłowy
• węźlasty

 

noun

• międzywęźle
• węzeł baryłkowy
• węzeł gordyjski

 

Descendants

• → Belarusian: ве́нзель (vjénzjelʹ)
• → Russian: ве́нзель (vénzelʹ)
• → Ukrainian: ве́нзель (vénzelʹ)

Further reading

• węzeł in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• węzeł in Polish dictionaries at PWN