wiotki

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish wiotchy, from Proto-Slavic *vetъxъ, from Proto-Balto-Slavic *wétušas, from Proto-Indo-European *wet-.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈvjɔt.ki/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɔtki
• Syllabification: wiot‧ki

Adjective

wiotki (comparative bardziej wiotki, superlative najbardziej wiotki, derived adverb wiotko)

1. flabby

   Synonyms: flakowaty, ślamazarny, zwiotczały

2. flaccid

   Synonyms: miękki, rozlazły, sflaczały

3. limp

   Synonyms: scherlały, słaby, zwiotczały

4. thin (of a person)

Declension

Declension of wiotki (velar)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	wiotki		wiotka	wiotkie	wiotcy	wiotkie
genitive	wiotkiego		wiotkiej	wiotkiego	wiotkich
dative	wiotkiemu		wiotkiej	wiotkiemu	wiotkim
accusative	wiotkiego	wiotki	wiotką	wiotkie	wiotkich	wiotkie
instrumental	wiotkim		wiotką	wiotkim	wiotkimi
locative	wiotkim		wiotkiej	wiotkim	wiotkich

Derived terms

noun

• wiotkość

 

verb

• wiotczeć

 

Further reading

• wiotki in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• wiotki in Polish dictionaries at PWN