wyć

Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *vyti.

Pronunciation

• IPA^(key): /vɨt͡ɕ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɨt͡ɕ
• Syllabification: wyć

Verb

wyć impf (perfective zawyć)

1. (intransitive) to howl
2. (intransitive) to wail

Conjugation

Conjugation of wyć impf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		wyć
present tense	1st	wyję			wyjemy
	2nd	wyjesz			wyjecie
	3rd	wyje			wyją
	impersonal	wyje się
past tense	1st	wyłem, -(e)m wył	wyłam, -(e)m wyła	wyłom, -(e)m wyło	wyliśmy, -(e)śmy wyli	wyłyśmy, -(e)śmy wyły
	2nd	wyłeś, -(e)ś wył	wyłaś, -(e)ś wyła	wyłoś, -(e)ś wyło	wyliście, -(e)ście wyli	wyłyście, -(e)ście wyły
	3rd	wył	wyła	wyło	wyli	wyły
	impersonal	wyto
future tense	1st	będę wył, będę wyć	będę wyła, będę wyć	będę wyło, będę wyć	będziemy wyli, będziemy wyć	będziemy wyły, będziemy wyć
	2nd	będziesz wył, będziesz wyć	będziesz wyła, będziesz wyć	będziesz wyło, będziesz wyć	będziecie wyli, będziecie wyć	będziecie wyły, będziecie wyć
	3rd	będzie wył, będzie wyć	będzie wyła, będzie wyć	będzie wyło, będzie wyć	będą wyli, będą wyć	będą wyły, będą wyć
	impersonal	będzie wyć się
conditional	1st	wyłbym, bym wył	wyłabym, bym wyła	wyłobym, bym wyło	wylibyśmy, byśmy wyli	wyłybyśmy, byśmy wyły
	2nd	wyłbyś, byś wył	wyłabyś, byś wyła	wyłobyś, byś wyło	wylibyście, byście wyli	wyłybyście, byście wyły
	3rd	wyłby, by wył	wyłaby, by wyła	wyłoby, by wyło	wyliby, by wyli	wyłyby, by wyły
	impersonal	wyto by
imperative	1st	niech wyję			wyjmy
	2nd	wyj			wyjcie
	3rd	niech wyje			niech wyją
active adjectival participle		wyjący	wyjąca	wyjące	wyjący	wyjące
contemporary adverbial participle		wyjąc
verbal noun		wycie

Derived terms

• wycie
• wyjec

 

Further reading

• wyć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• wyć in Polish dictionaries at PWN