wyjąć

See also: wyjąc

Polish[edit]

From wy- +‎ jąć.

wyjąć pf (imperfective wyjmować)

(transitive) to take (sth) out (of something)
Wyjmij ręce z kieszeni. ― Take your hands out of your pockets.

Conjugation of wyjąć pf
	person	singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		wyjąć
future tense	1^st	wyjmę			wyjmiemy
	2^nd	wyjmiesz			wyjmiecie
	3^rd	wyjmie			wyjmą
	impersonal	wyjmie się
past tense	1^st	wyjąłem, -(e)m wyjął	wyjęłam, -(e)m wyjęła	wyjęłom, -(e)m wyjęło	wyjęliśmy, -(e)śmy wyjęli	wyjęłyśmy, -(e)śmy wyjęły
	2^nd	wyjąłeś, -(e)ś wyjął	wyjęłaś, -(e)ś wyjęła	wyjęłoś, -(e)ś wyjęło	wyjęliście, -(e)ście wyjęli	wyjęłyście, -(e)ście wyjęły
	3^rd	wyjął	wyjęła	wyjęło	wyjęli	wyjęły
	impersonal	wyjęto
conditional	1^st	wyjąłbym, bym wyjął	wyjęłabym, bym wyjęła	wyjęłobym, bym wyjęło	wyjęlibyśmy, byśmy wyjęli	wyjęłybyśmy, byśmy wyjęły
	2^nd	wyjąłbyś, byś wyjął	wyjęłabyś, byś wyjęła	wyjęłobyś, byś wyjęło	wyjęlibyście, byście wyjęli	wyjęłybyście, byście wyjęły
	3^rd	wyjąłby, by wyjął	wyjęłaby, by wyjęła	wyjęłoby, by wyjęło	wyjęliby, by wyjęli	wyjęłyby, by wyjęły
	impersonal	wyjęto by
imperative	1^st	niech wyjmę			wyjmijmy
	2^nd	wyjmij			wyjmijcie
	3^rd	niech wyjmie			niech wyjmą
passive adjectival participle		wyjęty	wyjęta	wyjęte	wyjęci	wyjęte
anterior adverbial participle		wyjąwszy
verbal noun		wyjęcie

wyjąć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
wyjąć in Polish dictionaries at PWN
Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “wyjąć”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
“WYJĄĆ”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century], 07.09.2009