wysiąść

Polish

Etymology

From wy- +‎ siąść.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈvɨ.ɕɔɲɕt͡ɕ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɨɕɔɲɕt͡ɕ
• Syllabification: wy‧siąść

Verb

wysiąść pf (imperfective wysiadać)

1. (intransitive) to get out (of e.g. a car), to get off (e.g. a bus), to disembark, to detrain, to deplane
2. (intransitive, colloquial) to break, to break down, to give out

   Synonym: zepsuć się

Conjugation

Conjugation of wysiąść pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		wysiąść
future tense	1st	wysiądę			wysiądziemy
	2nd	wysiądziesz			wysiądziecie
	3rd	wysiądzie			wysiądą
	impersonal	wysiądzie się
past tense	1st	wysiadłem, -(e)m wysiadł	wysiadłam, -(e)m wysiadła	wysiadłom, -(e)m wysiadło	wysiedliśmy, -(e)śmy wysiedli	wysiadłyśmy, -(e)śmy wysiadły
	2nd	wysiadłeś, -(e)ś wysiadł	wysiadłaś, -(e)ś wysiadła	wysiadłoś, -(e)ś wysiadło	wysiedliście, -(e)ście wysiedli	wysiadłyście, -(e)ście wysiadły
	3rd	wysiadł	wysiadła	wysiadło	wysiedli	wysiadły
	impersonal	wysiądnięto
conditional	1st	wysiadłbym, bym wysiadł	wysiadłabym, bym wysiadła	wysiadłobym, bym wysiadło	wysiedlibyśmy, byśmy wysiedli	wysiadłybyśmy, byśmy wysiadły
	2nd	wysiadłbyś, byś wysiadł	wysiadłabyś, byś wysiadła	wysiadłobyś, byś wysiadło	wysiedlibyście, byście wysiedli	wysiadłybyście, byście wysiadły
	3rd	wysiadłby, by wysiadł	wysiadłaby, by wysiadła	wysiadłoby, by wysiadło	wysiedliby, by wysiedli	wysiadłyby, by wysiadły
	impersonal	wysiądnięto by
imperative	1st	niech wysiądę			wysiądźmy
	2nd	wysiądź			wysiądźcie
	3rd	niech wysiądzie			niech wysiądą
anterior adverbial participle		wysiadłszy
verbal noun		wysiądnięcie

Further reading

• wysiąść in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• wysiąść in Polish dictionaries at PWN