wyznaczyć

Polish

Etymology

From wy- +‎ znaczyć.

Pronunciation

• IPA^(key): /vɨˈzna.t͡ʂɨt͡ɕ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -at͡ʂɨt͡ɕ
• Syllabification: wy‧zna‧czyć

Verb

wyznaczyć pf (imperfective wyznaczać)

1. (transitive) to assign, to nominate, to name (designate for a role)
2. (transitive) to demarcate, to mark out
3. (transitive) to schedule, to fix, to allot (assign time for a particular purpose)
4. (transitive) to determine, to evaluate

Conjugation

Conjugation of wyznaczyć pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		wyznaczyć
future tense	1st	wyznaczę			wyznaczymy
	2nd	wyznaczysz			wyznaczycie
	3rd	wyznaczy			wyznaczą
	impersonal	wyznaczy się
past tense	1st	wyznaczyłem, -(e)m wyznaczył	wyznaczyłam, -(e)m wyznaczyła	wyznaczyłom, -(e)m wyznaczyło	wyznaczyliśmy, -(e)śmy wyznaczyli	wyznaczyłyśmy, -(e)śmy wyznaczyły
	2nd	wyznaczyłeś, -(e)ś wyznaczył	wyznaczyłaś, -(e)ś wyznaczyła	wyznaczyłoś, -(e)ś wyznaczyło	wyznaczyliście, -(e)ście wyznaczyli	wyznaczyłyście, -(e)ście wyznaczyły
	3rd	wyznaczył	wyznaczyła	wyznaczyło	wyznaczyli	wyznaczyły
	impersonal	wyznaczono
conditional	1st	wyznaczyłbym, bym wyznaczył	wyznaczyłabym, bym wyznaczyła	wyznaczyłobym, bym wyznaczyło	wyznaczylibyśmy, byśmy wyznaczyli	wyznaczyłybyśmy, byśmy wyznaczyły
	2nd	wyznaczyłbyś, byś wyznaczył	wyznaczyłabyś, byś wyznaczyła	wyznaczyłobyś, byś wyznaczyło	wyznaczylibyście, byście wyznaczyli	wyznaczyłybyście, byście wyznaczyły
	3rd	wyznaczyłby, by wyznaczył	wyznaczyłaby, by wyznaczyła	wyznaczyłoby, by wyznaczyło	wyznaczyliby, by wyznaczyli	wyznaczyłyby, by wyznaczyły
	impersonal	wyznaczono by
imperative	1st	niech wyznaczę			wyznaczmy
	2nd	wyznacz			wyznaczcie
	3rd	niech wyznaczy			niech wyznaczą
passive adjectival participle		wyznaczony	wyznaczona	wyznaczone	wyznaczeni	wyznaczone
anterior adverbial participle		wyznaczywszy
verbal noun		wyznaczenie

Further reading

• wyznaczyć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• wyznaczyć in Polish dictionaries at PWN