zrzucić

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish[edit]

Etymology[edit]

From z- +‎ rzucić.

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /ˈzʐu.t͡ɕit͡ɕ/
  • (file)
  • Rhymes: -ut͡ɕit͡ɕ
  • Syllabification: zrzu‧cić

Verb[edit]

zrzucić pf (imperfective zrzucać)

  1. (transitive) to throw down, to cast off, to discard, to shed
  2. (transitive, colloquial) to lose weight
  3. (reflexive with się) to club together, to chip in

Conjugation[edit]

Conjugation of zrzucić pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive zrzucić
future tense 1st zrzucę zrzucimy
2nd zrzucisz zrzucicie
3rd zrzuci zrzucą
impersonal zrzuci się
past tense 1st zrzuciłem,
-(e)m zrzucił
zrzuciłam,
-(e)m zrzuciła
zrzuciłom,
-(e)m zrzuciło
zrzuciliśmy,
-(e)śmy zrzucili
zrzuciłyśmy,
-(e)śmy zrzuciły
2nd zrzuciłeś,
-(e)ś zrzucił
zrzuciłaś,
-(e)ś zrzuciła
zrzuciłoś,
-(e)ś zrzuciło
zrzuciliście,
-(e)ście zrzucili
zrzuciłyście,
-(e)ście zrzuciły
3rd zrzucił zrzuciła zrzuciło zrzucili zrzuciły
impersonal zrzucono
conditional 1st zrzuciłbym,
bym zrzucił
zrzuciłabym,
bym zrzuciła
zrzuciłobym,
bym zrzuciło
zrzucilibyśmy,
byśmy zrzucili
zrzuciłybyśmy,
byśmy zrzuciły
2nd zrzuciłbyś,
byś zrzucił
zrzuciłabyś,
byś zrzuciła
zrzuciłobyś,
byś zrzuciło
zrzucilibyście,
byście zrzucili
zrzuciłybyście,
byście zrzuciły
3rd zrzuciłby,
by zrzucił
zrzuciłaby,
by zrzuciła
zrzuciłoby,
by zrzuciło
zrzuciliby,
by zrzucili
zrzuciłyby,
by zrzuciły
impersonal zrzucono by
imperative 1st niech zrzucę zrzućmy
2nd zrzuć zrzućcie
3rd niech zrzuci niech zrzucą
passive adjectival participle zrzucony zrzucona zrzucone zrzuceni zrzucone
anterior adverbial participle zrzuciwszy
verbal noun zrzucenie

Derived terms[edit]

noun
verbs

Further reading[edit]

  • zrzucić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • zrzucić in Polish dictionaries at PWN