çağ

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search
See also: Çağ, cag, cág, and CAG

Azerbaijani[edit]

Other scripts
Cyrillic чағ
Abjad چاغ

Etymology[edit]

From Proto-Turkic *čiāk (time).[1] According to Doerfer, the sense 'time' is a later development, the original sense being 'measure ("Maß einer Sache")'.[2] For the semantic development in adjectival senses, see Persian چاق. Cognate with Turkish çağ, Turkmen çag, Crimean Tatar çağ (era), Tatar чак (çaq), Uzbek chogʻ, Uyghur چاغ (chagh, era), Chuvash чух (čuh) (←Tatar), Yakut сах (saq).

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): [t͡ʃɑɣ], [t͡sɑɣ]

Noun[edit]

çağ (definite accusative çağı, plural çağlar)

  1. time
    Synonyms: vaxt, zaman
    • 2012 May 3, Ə. Saadi, Quran Təfsiri[2], retrieved February 2, 2018:
      Onlara tapşırılmışdı ki, gecənin qaranlıq çağında yola çıxsınlar və istirahət üçün belə dayanmadan hərəkət etsinlər.
      It was commanded to them, that they would set out at the darkest time of the night and keep moving without stopping for rest.
  2. (figurative) days, hour, time
    Synonyms: vaxt, zaman, zəmanə, an, dövr, əyyam
    Yaşlı adamıq, bütün həyat boyu işləməmişik ki, ömrümüzün bu çağında evsiz-eşiksiz qalaq.
    We are old people, we didn't work our all life [only] to be left homeless these days of our lifetime.
    Komandir müharibənin ən ümidsiz çağında belə döyüşçüləri ruhlandırmağa çalışırdı.
    Even in the hopeless hour of the war, the commander was making his best to inspire the troops.
  3. (Goygol) the space between the joints on a finger
  4. (rare) spoke (part of the wheel)
    Synonym: dəndənə

Declension[edit]

    Declension of çağ
singular plural
nominative çağ
çağlar
definite accusative çağı
çağları
dative çağa
çağlara
locative çağda
çağlarda
ablative çağdan
çağlardan
definite genitive çağın
çağların
    Possessive forms of çağ
nominative
singular plural
mənim (my) çağım çağlarım
sənin (your) çağın çağların
onun (his/her/its) çağı çağları
bizim (our) çağımız çağlarımız
sizin (your) çağınız çağlarınız
onların (their) çağı or çağları çağları
accusative
singular plural
mənim (my) çağımı çağlarımı
sənin (your) çağını çağlarını
onun (his/her/its) çağını çağlarını
bizim (our) çağımızı çağlarımızı
sizin (your) çağınızı çağlarınızı
onların (their) çağını or çağlarını çağlarını
dative
singular plural
mənim (my) çağıma çağlarıma
sənin (your) çağına çağlarına
onun (his/her/its) çağına çağlarına
bizim (our) çağımıza çağlarımıza
sizin (your) çağınıza çağlarınıza
onların (their) çağına or çağlarına çağlarına
locative
singular plural
mənim (my) çağımda çağlarımda
sənin (your) çağında çağlarında
onun (his/her/its) çağında çağlarında
bizim (our) çağımızda çağlarımızda
sizin (your) çağınızda çağlarınızda
onların (their) çağında or çağlarında çağlarında
ablative
singular plural
mənim (my) çağımdan çağlarımdan
sənin (your) çağından çağlarından
onun (his/her/its) çağından çağlarından
bizim (our) çağımızdan çağlarımızdan
sizin (your) çağınızdan çağlarınızdan
onların (their) çağından or çağlarından çağlarından
genitive
singular plural
mənim (my) çağımın çağlarımın
sənin (your) çağının çağlarının
onun (his/her/its) çağının çağlarının
bizim (our) çağımızın çağlarımızın
sizin (your) çağınızın çağlarınızın
onların (their) çağının or çağlarının çağlarının

Derived terms[edit]

Adjective[edit]

çağ (comparative daha çağ, superlative ən çağ)

  1. healthy, peppy, full of energy (especially despite old age)
  2. plump, well-fed
    Synonyms: see Thesaurus:kök
  3. cheerful, happy, joyful
    Synonym: saz

References[edit]

  1. ^ Starostin, Sergei; Dybo, Anna; Mudrak, Oleg (2003), “*čiāk”, in Etymological dictionary of the Altaic languages (Handbuch der Orientalistik; VIII.8), Leiden, New York, Köln: E.J. Brill
  2. ^ Doerfer, Gerhard (1967) Türkische und mongolische Elemente im Neupersischen [Turkic and Mongolian Elements in New Persian] (Akademie der Wissenschaften und der Literatur: Veröffentlichungen der Orientalischen Kommission; 20)‎[1] (in German), volume 3, Wiesbaden: Franz Steiner Verlag, § 1045;1047, page 26; 29

Crimean Tatar[edit]

Noun[edit]

çağ

  1. era

Declension[edit]

Turkish[edit]

Etymology[edit]

From Ottoman Turkish چاغ, from Proto-Turkic *čiāk (time).

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /t͡ʃaɰ/, [t͡ʃɑː]

Noun[edit]

çağ (definite accusative çağı, plural çağlar)

  1. era, epoch, age, period
    altın çağgolden age
  2. age (one of the stages of life)

Declension[edit]

Inflection
Nominative çağ
Definite accusative çağı
Singular Plural
Nominative çağ çağlar
Definite accusative çağı çağları
Dative çağa çağlara
Locative çağda çağlarda
Ablative çağdan çağlardan
Genitive çağın çağların

Derived terms[edit]