ŝpruci

Esperanto

Etymology

From Yiddish שפּריצן (shpritsn) and German spritzen.

Pronunciation

• IPA^(key): [ˈʃprut͡si]
• Rhymes: -ut͡si
• Hyphenation: ŝpru‧ci

Verb

ŝpruci (present ŝprucas, past ŝprucis, future ŝprucos, conditional ŝprucus, volitive ŝprucu)

1. (intransitive) to gush, to spray
   • 1907, Bolesław Prus, translated by Kazimierz Bein, La Faraono: Vol. 1, page 42:

     En la mezo ŝprucis fontano; la vojetoj estis surŝutitaj per kolora sablo.

     In the middle gushed a fountain; the paths had colored sand poured over them.

Conjugation

Conjugation of ŝpruci present past future singular plural singular plural singular plural tense ŝprucas ŝprucis ŝprucos active participle ŝprucanta ŝprucantaj ŝprucinta ŝprucintaj ŝpruconta ŝprucontaj acc. ŝprucantan ŝprucantajn ŝprucintan ŝprucintajn ŝprucontan ŝprucontajn passive participle ŝprucata ŝprucataj ŝprucita ŝprucitaj ŝprucota ŝprucotaj acc. ŝprucatan ŝprucatajn ŝprucitan ŝprucitajn ŝprucotan ŝprucotajn nominal active participle ŝprucanto ŝprucantoj ŝprucinto ŝprucintoj ŝpruconto ŝprucontoj acc. ŝprucanton ŝprucantojn ŝprucinton ŝprucintojn ŝpruconton ŝprucontojn nominal passive participle ŝprucato ŝprucatoj ŝprucito ŝprucitoj ŝprucoto ŝprucotoj acc. ŝprucaton ŝprucatojn ŝpruciton ŝprucitojn ŝprucoton ŝprucotojn adverbial active participle ŝprucante ŝprucinte ŝpruconte adverbial passive participle ŝprucate ŝprucite ŝprucote infinitive ŝpruci imperative ŝprucu conditional ŝprucus

Derived terms

• ŝprucigi

Related terms

• aspergi