δραματουργός

Ancient Greek

Etymology

From δρᾶμα (drâma) +‎ -ουργός (-ourgós)

Pronunciation

 

• IPA^(key): /draː.ma.tuːr.ɡós/ → /ðra.ma.turˈɣos/ → /ðra.ma.turˈɣos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /draː.ma.tuːr.ɡós/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /dra.ma.turˈɡos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ðra.ma.turˈɣos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ðra.ma.turˈɣos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ðra.ma.turˈɣos/

Noun

δρᾱμᾰτουργός • (drāmatourgós) m (genitive δρᾱμᾰτουργοῦ); second declension

1. contriver

Declension

Second declension of ὁ δρᾱμᾰτουργός; τοῦ δρᾱμᾰτουργοῦ (Attic)

Case / #	Singular	Dual	Plural
Nominative	ὁ δρᾱμᾰτουργός ho drāmatourgós	τὼ δρᾱμᾰτουργώ tṑ drāmatourgṓ	οἱ δρᾱμᾰτουργοί hoi drāmatourgoí
Genitive	τοῦ δρᾱμᾰτουργοῦ toû drāmatourgoû	τοῖν δρᾱμᾰτουργοῖν toîn drāmatourgoîn	τῶν δρᾱμᾰτουργῶν tôn drāmatourgôn
Dative	τῷ δρᾱμᾰτουργῷ tôi drāmatourgôi	τοῖν δρᾱμᾰτουργοῖν toîn drāmatourgoîn	τοῖς δρᾱμᾰτουργοῖς toîs drāmatourgoîs
Accusative	τὸν δρᾱμᾰτουργόν tòn drāmatourgón	τὼ δρᾱμᾰτουργώ tṑ drāmatourgṓ	τοὺς δρᾱμᾰτουργούς toùs drāmatourgoús
Vocative	δρᾱμᾰτουργέ drāmatourgé	δρᾱμᾰτουργώ drāmatourgṓ	δρᾱμᾰτουργοί drāmatourgoí
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Derived terms

• δρᾱματουργέω (drāmatourgéō)
• δρᾱματούργημα (drāmatoúrgēma)
• δρᾱματουργίᾱ (drāmatourgíā)

Descendants

Descendants

• Greek: δραματουργός (dramatourgós)
• → Catalan: dramaturg
• → Czech: dramaturg
• → Dutch: dramaturg
• → English: dramaturge
• → French: dramaturge
• → German: Dramaturg
• → Hungarian: dramaturg
• → Macedonian: драматург (dramaturg)
• → Romanian: dramaturg
• → Russian: драмату́рг (dramatúrg)
  • → Armenian: դրամատուրգ (dramaturg)
  • → Kazakh: драматург (dramaturg)
• → Swedish: dramaturg
• → Ukrainian: драмату́рг (dramatúrh)

Further reading

• δραματουργός in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• δραματουργός in the Diccionario Griego–Español en línea (2006–2024)
• δραματουργός - ΛΟΓΕΙΟΝ (since 2011) Dictionaries for Ancient Greek and Latin (in English, French, Spanish, German, Dutch) University of Chicago.
• “δραματουργός”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press

Greek

Etymology

From Ancient Greek δρᾱματουργός (drāmatourgós). By surface analysis, δράμα (dráma) +‎ -ουργός (-ourgós)

Pronunciation

• IPA^(key): /ðra.ma.turˈɣos/

Noun

δραματουργός • (dramatourgós) m or f (plural δραματουργοί)

1. dramatist, playwright
2. (rare) dramaturge

Declension

declension of δραματουργός

case     \     number	singular	plural
nominative	δραματουργός •	δραματουργοί •
genitive	δραματουργού •	δραματουργών •
accusative	δραματουργό •	δραματουργούς •
vocative	δραματουργέ •	δραματουργοί •