μάραγδος

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /má.raɡ.dos/ → /ˈma.raɣ.ðos/ → /ˈma.raɣ.ðos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /má.raɡ.dos/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈma.raɡ.dos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈma.raɣ.ðos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈma.raɣ.ðos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈma.raɣ.ðos/

Noun

μᾰ́ραγδος • (máragdos) f (genitive μᾰράγδου); second declension

1. Clipping of σμᾰ́ραγδος (smáragdos, “emerald”).

Inflection

Second declension of ἡ μᾰ́ραγδος; τῆς μᾰράγδου (Attic)

Case / #	Singular	Dual	Plural
Nominative	ἡ μᾰ́ραγδος hē máragdos	τὼ μᾰράγδω tṑ marágdō	αἱ μᾰ́ραγδοι hai máragdoi
Genitive	τῆς μᾰράγδου tês marágdou	τοῖν μᾰράγδοιν toîn marágdoin	τῶν μᾰράγδων tôn marágdōn
Dative	τῇ μᾰράγδῳ têi marágdōi	τοῖν μᾰράγδοιν toîn marágdoin	ταῖς μᾰράγδοις taîs marágdois
Accusative	τὴν μᾰ́ραγδον tḕn máragdon	τὼ μᾰράγδω tṑ marágdō	τᾱ̀ς μᾰράγδους tā̀s marágdous
Vocative	μᾰ́ραγδε máragde	μᾰράγδω marágdō	μᾰ́ραγδοι máragdoi
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

References

• “μάραγδος”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• μάραγδος in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette