φάρμακος

See also: φαρμακός

Ancient Greek

Etymology

From φάρμακον (phármakon, “herb, drug”). The noun only in biblical Greek, for φαρμακεύς (pharmakeús).

Adjective

φάρμακος • (phármakos) m or f (neuter φάρμακον); second declension

1. pertaining to magical arts

Noun

φάρμακος • (phármakos) m (genitive φαρμακοῦ); ? declension

1. a poisoner, magician, sorcerer
   • ἔξω δὲ οἱ κύνες καὶ οἱ φάρμακοι καὶ οἱ πόρνοι καὶ οἱ φονεῖς καὶ οἱ εἰδωλολάτραι καὶ πᾶς ὁ φιλῶν καὶ ποιῶν ψεῦδος (Revelation 22:15)

Descendants

• → Coptic: ⲫⲁⲣⲙⲁⲅⲟⲥ (pharmagos)

References

• “φάρμακος”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• φάρμακος in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• G5333 in Strong, James (1979) Strong’s Exhaustive Concordance to the Bible