յաւելեմ

Old Armenian

Verb

յաւելեմ • (yawelem)  (aorist indicative յաւելեցի)

1. Alternative form of յաւելում (yawelum)

Conjugation

active

infinitive		յաւելել (yawelel)		participle	յաւելեցեալ, յաւելեալ (yawelecʻeal, yaweleal)
causative		—		aorist stem	յաւելեց- (yawelecʻ-)
person		singular			plural
		1st person	2nd person	3rd person	1st person	2nd person	3rd person
indicative		ես	դու	նա	մեք	դուք	նոքա
	present	յաւելեմ (yawelem)	յաւելես (yaweles)	յաւելէ (yawelē)	յաւելեմք (yawelemkʻ)	յաւելէք (yawelēkʻ)	յաւելեն (yawelen)
	imperfect	յաւելէի, յաւելեի* (yawelēi, yawelei*)	յաւելէիր, յաւելեիր* (yawelēir, yaweleir*)	յաւելէր (yawelēr)	յաւելէաք, յաւելեաք* (yawelēakʻ, yaweleakʻ*)	յաւելէիք, յաւելեիք* (yawelēikʻ, yaweleikʻ*)	յաւելէին, յաւելեին* (yawelēin, yawelein*)
	aorist	յաւելեցի (yawelecʻi)	յաւելեցեր (yawelecʻer)	յաւելեաց (yaweleacʻ)	յաւելեցաք (yawelecʻakʻ)	յաւելեցէք, յաւելեցիք (yawelecʻēkʻ, yawelecʻikʻ)	յաւելեցին (yawelecʻin)
subjunctive		ես	դու	նա	մեք	դուք	նոքա
	present	յաւելիցեմ (yawelicʻem)	յաւելիցես (yawelicʻes)	յաւելիցէ (yawelicʻē)	յաւելիցեմք (yawelicʻemkʻ)	յաւելիցէք (yawelicʻēkʻ)	յաւելիցեն (yawelicʻen)
	aorist	յաւելեցից (yawelecʻicʻ)	յաւելեսցես (yawelescʻes)	յաւելեսցէ (yawelescʻē)	յաւելեսցուք (yawelescʻukʻ)	յաւելեսջիք (yawelesǰikʻ)	յաւելեսցեն (yawelescʻen)
imperatives		—	(դու)	—	—	(դուք)	—
	imperative	—	յաւելեա՛ (yaweleá)	—	—	յաւելեցէ՛ք (yawelecʻḗkʻ)	—
	cohortative	—	յաւելեսջի՛ր (yawelesǰír)	—	—	յաւելեսջի՛ք (yawelesǰíkʻ)	—
	prohibitive	—	մի՛ յաւելեր (mí yaweler)	—	—	մի՛ յաւելէք (mí yawelēkʻ)	—
*rare

References

• Awetikʻean, G., Siwrmēlean, X., Awgerean, M. (1836–1837) “յաւելեմ”, in Nor baṙgirkʻ haykazean lezui [New Dictionary of the Armenian Language] (in Old Armenian), Venice: S. Lazarus Armenian Academy