čistiti

Serbo-Croatian

Etymology

From Proto-Slavic *čistiti. Synchronically from čȉst.

Pronunciation

• IPA^(key): /tʃîstiti/
• Hyphenation: čis‧ti‧ti

Verb

čȉstiti impf (Cyrillic spelling чи̏стити)

1. (transitive) to clean

Conjugation

Conjugation of čistiti

Infinitive: čistiti		Present verbal adverb: čȉstēći		Past verbal adverb: —		Verbal noun: čȉšćēnje
Number		Singular			Plural
Person		1st	2nd	3rd	1st	2nd	3rd
Verbal forms		ja	ti	on / ona / ono	mi	vi	oni / one / ona
Present		čistim	čistiš	čisti	čistimo	čistite	čiste
Future	Future I	čistit ću1 čistiću	čistit ćeš1 čistićeš	čistit će1 čistiće	čistit ćemo1 čistićemo	čistit ćete1 čistićete	čistit će1 čistiće
	Future II	bȕdēm čistio2	bȕdēš čistio2	bȕdē čistio2	bȕdēmo čistili2	bȕdēte čistili2	bȕdū čistili2
Past	Perfect	čistio sam2	čistio si2	čistio je2	čistili smo2	čistili ste2	čistili su2
	Pluperfect3	bio sam čistio2	bio si čistio2	bio je čistio2	bili smo čistili2	bili ste čistili2	bili su čistili2
	Imperfect	čišćah	čišćaše	čišćaše	čišćasmo	čišćaste	čišćahu
Conditional I		čistio bih2	čistio bi2	čistio bi2	čistili bismo2	čistili biste2	čistili bi2
Conditional II4		bio bih čistio2	bio bi čistio2	bio bi čistio2	bili bismo čistili2	bili biste čistili2	bili bi čistili2
Imperative		—	čisti	—	čistimo	čistite	—
Active past participle		čistio m / čistila f / čistilo n			čistili m / čistile f / čistila n
Passive past participle		čišćen m / čišćena f / čišćeno n			čišćeni m / čišćene f / čišćena n
1   Croatian spelling: others omit the infinitive suffix completely and bind the clitic. 2   For masculine nouns; a feminine or neuter agent would use the feminine and neuter gender forms of the active past participle and auxiliary verb, respectively. 3   Often replaced by the past perfect in colloquial speech, i.e. the auxiliary verb biti (to be) is routinely dropped. 4   Often replaced by the conditional I in colloquial speech, i.e. the auxiliary verb biti (to be) is routinely dropped.   * Note: The aorist and imperfect have nowadays fallen into disuse and therefore they are routinely replaced by the past perfect in both formal and colloquial speech.

Derived terms

• ìščistiti
• òčistiti
• pòčistiti
• prèčistiti
• pròčistiti
• ràščistiti

 

References

• “čistiti” in Hrvatski jezični portal

---

Slovene

Etymology

From Proto-Slavic *čistiti.

Pronunciation

• IPA^(key): /t͡ʃìːstiti/

Verb

čístiti impf

1. (transitive) to clean (to remove dirt from a place or object)

Inflection

-iti -im (AP a)
infinitive	čístiti
1st singular	čȋstim
infinitive	čístiti			čístit
supine	—
verbal noun	číščenje
	participle			converb
present	čiščȅč			—
past	čȋščen			—
l-participle	masculine		feminine		neuter
singular	čístił		čīstila		čístilo
dual	čístila		čístili		čístili
plural	čístili		čístile		čístila
	present			imperative
1st singular	čȋstim			—
2nd singular	čȋstiš			čísti
3rd singular	čȋsti			—
1st dual	čȋstiva			čístiva
2nd dual	čȋstita			čístita
3rd dual	čȋstita			—
1st plural	čȋstimo			čístimo
2nd plural	čȋstite			čístite
3rd plural	čȋstijo			—

Derived terms

• očístiti
• počístiti

Further reading

• “čistiti”, in Slovarji Inštituta za slovenski jezik Frana Ramovša ZRC SAZU, portal Fran