İstanbullu

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Turkish[edit]

Etymology[edit]

From İstanbul (Istanbul) +‎ -lu.

Pronunciation[edit]

Proper noun[edit]

İstanbullu

  1. Istanbulite

Declension[edit]

Inflection
Nominative İstanbullu
Definite accusative İstanbulluyu
Singular Plural
Nominative İstanbullu İstanbullular
Definite accusative İstanbulluyu İstanbulluları
Dative İstanbulluya İstanbullulara
Locative İstanbulluda İstanbullularda
Ablative İstanbulludan İstanbullulardan
Genitive İstanbullunun İstanbulluların
Possessive forms
Nominative
Singular Plural
1st singular İstanbullum İstanbullularım
2nd singular İstanbullun İstanbulluların
3rd singular İstanbullusu İstanbulluları
1st plural İstanbullumuz İstanbullularımız
2nd plural İstanbullunuz İstanbullularınız
3rd plural İstanbulluları İstanbulluları
Definite accusative
Singular Plural
1st singular İstanbullumu İstanbullularımı
2nd singular İstanbullunu İstanbullularını
3rd singular İstanbullusunu İstanbullularını
1st plural İstanbullumuzu İstanbullularımızı
2nd plural İstanbullunuzu İstanbullularınızı
3rd plural İstanbullularını İstanbullularını
Dative
Singular Plural
1st singular İstanbulluma İstanbullularıma
2nd singular İstanbulluna İstanbullularına
3rd singular İstanbullusuna İstanbullularına
1st plural İstanbullumuza İstanbullularımıza
2nd plural İstanbullunuza İstanbullularınıza
3rd plural İstanbullularına İstanbullularına
Locative
Singular Plural
1st singular İstanbullumda İstanbullularımda
2nd singular İstanbullunda İstanbullularında
3rd singular İstanbullusunda İstanbullularında
1st plural İstanbullumuzda İstanbullularımızda
2nd plural İstanbullunuzda İstanbullularınızda
3rd plural İstanbullularında İstanbullularında
Ablative
Singular Plural
1st singular İstanbullumdan İstanbullularımdan
2nd singular İstanbullundan İstanbullularından
3rd singular İstanbullusundan İstanbullularından
1st plural İstanbullumuzdan İstanbullularımızdan
2nd plural İstanbullunuzdan İstanbullularınızdan
3rd plural İstanbullularından İstanbullularından
Genitive
Singular Plural
1st singular İstanbullumun İstanbullularımın
2nd singular İstanbullunun İstanbullularının
3rd singular İstanbullusunun İstanbullularının
1st plural İstanbullumuzun İstanbullularımızın
2nd plural İstanbullunuzun İstanbullularınızın
3rd plural İstanbullularının İstanbullularının
Predicative forms
Singular Plural
1st singular İstanbulluyum İstanbullularım
2nd singular İstanbullusun İstanbullularsın
3rd singular İstanbullu
İstanbulludur
İstanbullular
İstanbullulardır
1st plural İstanbulluyuz İstanbullularız
2nd plural İstanbullusunuz İstanbullularsınız
3rd plural İstanbullular İstanbullulardır

Further reading[edit]

  • İstanbullu”, in Turkish dictionaries, Türk Dil Kurumu