żydki

Old Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *židъkъ.

Pronunciation

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /ʒʲɨːtkiː/
• IPA^(key): (15^th CE) /ʒʲɨtki/

Adjective

żydki

1. elastic, flexible, pliable

   Synonym: gibki

   • Middle of the 15th century, Rozmyślanie o żywocie Pana Jezusa‎^[1], page 821:

     Począly bycz pągamy ostrych ządl napelnyonymy y myotlamy barzo zythkymy tako trudno, az zbrozdzyly yego czyalo vschytko

     [Poczęli ji bić pęgami ostrych żądł napełnionymi i miotłami bar-zo żydkimi tako trudno, aż zbroździli jego ciało wszytko]

References

• B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “żydki”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

Further reading

Słownik etymologiczny języka polskiego/żydki on the Polish Wikisource.Wikisource ^pl

Polish

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈʐɘt.ki/
• Rhymes: -ɘtki
• Syllabification: żyd‧ki

Noun

żydki m pers

1. nominative/vocative plural of żydek

Noun

żydki m inan

1. nominative/accusative/vocative plural of żydek