αηδιασμένος

Greek

Etymology

Passive perfect participle of αηδιάζω (aïdiázo) (a verb with active forms only).

Pronunciation

• IPA^(key): /a.i.ði.a.ˈzme.nos/
• Hyphenation: α‧η‧δι‧α‧σμέ‧νος

Participle

αηδιασμένος • (aïdiasménos) m (feminine αηδιασμένη, neuter αηδιασμένο)

1. disgusted, repelled, revolted

Declension

Declension of αηδιασμένος

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	αηδιασμένος •	αηδιασμένη •	αηδιασμένο •	αηδιασμένοι •	αηδιασμένες •	αηδιασμένα •
genitive	αηδιασμένου •	αηδιασμένης •	αηδιασμένου •	αηδιασμένων •	αηδιασμένων •	αηδιασμένων •
accusative	αηδιασμένο •	αηδιασμένη •	αηδιασμένο •	αηδιασμένους •	αηδιασμένες •	αηδιασμένα •
vocative	αηδιασμένε •	αηδιασμένη •	αηδιασμένο •	αηδιασμένοι •	αηδιασμένες •	αηδιασμένα •
derivations	Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο αηδιασμένος, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο αηδιασμένος, etc.)

Related terms

• αηδία f (aïdía, “disgust, revulsion”)
• αηδιάζω (aïdiázo, “to disgust, to be disgusted”)
• αηδιαστικός (aïdiastikós, “disgusting”)
• αηδής (aïdís, “disgusting”) (formal)