αναμηρυκασμός
Jump to navigation
Jump to search
Greek[edit]
Noun[edit]
αναμηρυκασμός • (anamirykasmós) m (plural αναμηρυκασμοί)
Declension[edit]
declension of αναμηρυκασμός
| case \ number | singular | plural |
|---|---|---|
| nominative | αναμηρυκασμός • | αναμηρυκασμοί • |
| genitive | αναμηρυκασμού • | αναμηρυκασμών • |
| accusative | αναμηρυκασμό • | αναμηρυκασμούς • |
| vocative | αναμηρυκασμέ • | αναμηρυκασμοί • |
Related terms[edit]
- see: αναμηρυκάζω (anamirykázo, “to ruminate”)