ανενόχλητος

Greek

Adjective

ανενόχλητος • (anenóchlitos) m (feminine ανενόχλητη, neuter ανενόχλητο)

1. undisturbed

Declension

Declension of ανενόχλητος

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	ανενόχλητος •	ανενόχλητη •	ανενόχλητο •	ανενόχλητοι •	ανενόχλητες •	ανενόχλητα •
genitive	ανενόχλητου •	ανενόχλητης •	ανενόχλητου •	ανενόχλητων •	ανενόχλητων •	ανενόχλητων •
accusative	ανενόχλητο •	ανενόχλητη •	ανενόχλητο •	ανενόχλητους •	ανενόχλητες •	ανενόχλητα •
vocative	ανενόχλητε •	ανενόχλητη •	ανενόχλητο •	ανενόχλητοι •	ανενόχλητες •	ανενόχλητα •