βάτραχος

Ancient Greek

Etymology

Imitative of croaking.

Pronunciation

• (5th BC Attic): IPA: /bátrakʰos/

• (1st BC Egyptian): IPA: /bátrakʰos/

• (4th AD Koine): IPA: /βátraxos/

• (10th AD Byzantine): IPA: /vátraxos/

• (15th AD Constantinopolitan): IPA: /vátɾaxos/

Noun

βάτραχος • ‎(bátrakhos) m ‎(genitive βατράχου); second declension

1. frog

Inflection

Second declension of βάτρᾰχος, βατράχου

Case / #	Singular	Dual	Plural
Nominative	ὁ βάτρᾰχος	τὼ βατράχω	οἱ βάτρᾰχοι
Genitive	τοῦ βατράχου	τοῖν βατράχοιν	τῶν βατράχων
Dative	τῷ βατράχῳ	τοῖν βατράχοιν	τοῖς βατράχοις
Accusative	τὸν βάτρᾰχον	τὼ βατράχω	τοὺς βατράχους
Vocative	βάτρᾰχε	βατράχω	βάτρᾰχοι
Dialectal forms:
Notes:

Descendants

• Greek: βάτραχος ‎(vátrachos)

References

• βάτραχος in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• βάτραχος in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
• «βάτραχος» in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• «βάτραχος» in the Diccionario Griego–Español en línea (© 2006–2016)
• “G944”, in Strong’s Exhaustive Concordance to the Bible, 1979
• Woodhouse, S. C. (1910) English-Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language^[1], London: Routledge & Kegan Paul Limited, page 346

---

Greek

Alternative forms

• (diminutive): βατράχι ‎(vatráchi)

Etymology

From Ancient Greek βάτραχος ‎(bátrakhos, “frog”).

Noun

βάτραχος • ‎(vátrachos) m ‎(plural βάτραχοι)

1. frog

Declension

declension of βάτραχος

	singular	plural
nominative	βάτραχος	βάτραχοι
genitive	βατράχου	βατράχων
accusative	βάτραχο	βατράχους
vocative	βάτραχε	βάτραχοι

Derived terms

• βατράχι n ‎(vatráchi, “froglet”)
• βατραχάκι n ‎(vatracháki, “frog”)
• βατραχάνθρωπος m ‎(vatrachánthropos, “frogman”)
• βατραχοπέδιλο n ‎(vatrachopédilo, “flipper”)

External links

• Βάτραχος on the Greek Wikipedia.el.Wikipedia