γνωμικό
Greek
[edit]Pronunciation
[edit]Etymology 1
[edit]Learned borrowing from Koine Greek γνωμικόν (gnōmikón).[1]
Noun
[edit]γνωμικό • (gnomikó) n (plural γνωμικά)
Declension
[edit]| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | γνωμικό (gnomikó) | γνωμικά (gnomiká) |
| genitive | γνωμικού (gnomikoú) | γνωμικών (gnomikón) |
| accusative | γνωμικό (gnomikó) | γνωμικά (gnomiká) |
| vocative | γνωμικό (gnomikó) | γνωμικά (gnomiká) |
Etymology 2
[edit]See the etymology of the corresponding lemma form.
Adjective
[edit]γνωμικό • (gnomikó)
- nominative/accusative/vocative neuter singular of γνωμικός (gnomikós)
References
[edit]- ^ γνωμικό, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language