διακριτικός
Appearance
Ancient Greek
[edit]Etymology
[edit]From δια- (dia-, “apart”) + κριτικός (kritikós, “discerning”).
Pronunciation
[edit]- (5th BCE Attic) IPA(key): /di.a.kri.ti.kós/
- (1st CE Egyptian) IPA(key): /di.a.kri.tiˈkos/
- (4th CE Koine) IPA(key): /ði.a.kri.tiˈkos/
- (10th CE Byzantine) IPA(key): /ði.a.kri.tiˈkos/
- (15th CE Constantinopolitan) IPA(key): /ði.a.kri.tiˈkos/
Adjective
[edit]δῐᾰκρῐτῐκός • (diakritikós) m (feminine δῐακρῐτῐκή, neuter δῐακρῐτῐκόν); first/second declension
Inflection
[edit]Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Case/Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |||||
Nominative | δῐᾰκρῐτῐκός diakritikós |
δῐᾰκρῐτῐκή diakritikḗ |
δῐᾰκρῐτῐκόν diakritikón |
δῐᾰκρῐτῐκώ diakritikṓ |
δῐᾰκρῐτῐκᾱ́ diakritikā́ |
δῐᾰκρῐτῐκώ diakritikṓ |
δῐᾰκρῐτῐκοί diakritikoí |
δῐᾰκρῐτῐκαί diakritikaí |
δῐᾰκρῐτῐκᾰ́ diakritiká | |||||
Genitive | δῐᾰκρῐτῐκοῦ diakritikoû |
δῐᾰκρῐτῐκῆς diakritikês |
δῐᾰκρῐτῐκοῦ diakritikoû |
δῐᾰκρῐτῐκοῖν diakritikoîn |
δῐᾰκρῐτῐκαῖν diakritikaîn |
δῐᾰκρῐτῐκοῖν diakritikoîn |
δῐᾰκρῐτῐκῶν diakritikôn |
δῐᾰκρῐτῐκῶν diakritikôn |
δῐᾰκρῐτῐκῶν diakritikôn | |||||
Dative | δῐᾰκρῐτῐκῷ diakritikôi |
δῐᾰκρῐτῐκῇ diakritikêi |
δῐᾰκρῐτῐκῷ diakritikôi |
δῐᾰκρῐτῐκοῖν diakritikoîn |
δῐᾰκρῐτῐκαῖν diakritikaîn |
δῐᾰκρῐτῐκοῖν diakritikoîn |
δῐᾰκρῐτῐκοῖς diakritikoîs |
δῐᾰκρῐτῐκαῖς diakritikaîs |
δῐᾰκρῐτῐκοῖς diakritikoîs | |||||
Accusative | δῐᾰκρῐτῐκόν diakritikón |
δῐᾰκρῐτῐκήν diakritikḗn |
δῐᾰκρῐτῐκόν diakritikón |
δῐᾰκρῐτῐκώ diakritikṓ |
δῐᾰκρῐτῐκᾱ́ diakritikā́ |
δῐᾰκρῐτῐκώ diakritikṓ |
δῐᾰκρῐτῐκούς diakritikoús |
δῐᾰκρῐτῐκᾱ́ς diakritikā́s |
δῐᾰκρῐτῐκᾰ́ diakritiká | |||||
Vocative | δῐᾰκρῐτῐκέ diakritiké |
δῐᾰκρῐτῐκή diakritikḗ |
δῐᾰκρῐτῐκόν diakritikón |
δῐᾰκρῐτῐκώ diakritikṓ |
δῐᾰκρῐτῐκᾱ́ diakritikā́ |
δῐᾰκρῐτῐκώ diakritikṓ |
δῐᾰκρῐτῐκοί diakritikoí |
δῐᾰκρῐτῐκαί diakritikaí |
δῐᾰκρῐτῐκᾰ́ diakritiká | |||||
Derived forms | Adverb | Comparative | Superlative | |||||||||||
δῐᾰκρῐτῐκῶς diakritikôs |
δῐᾰκρῐτῐκώτερος diakritikṓteros |
δῐᾰκρῐτῐκώτᾰτος diakritikṓtatos | ||||||||||||
Notes: |
|
Descendants
[edit]- → French: diacritique (learned)
References
[edit]- “διακριτικός”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
- διακριτικός in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
Greek
[edit]Etymology
[edit]Learned borrowing from Ancient Greek διακριτικός (diakritikós).
Adjective
[edit]διακριτικός • (diakritikós) m (feminine διακριτική, neuter διακριτικό)
- discreet (respectful of privacy or secrecy; quiet; diplomatic)
- discrete, distinctive
Declension
[edit]singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | διακριτικός (diakritikós) | διακριτική (diakritikí) | διακριτικό (diakritikó) | διακριτικοί (diakritikoí) | διακριτικές (diakritikés) | διακριτικά (diakritiká) | |
genitive | διακριτικού (diakritikoú) | διακριτικής (diakritikís) | διακριτικού (diakritikoú) | διακριτικών (diakritikón) | διακριτικών (diakritikón) | διακριτικών (diakritikón) | |
accusative | διακριτικό (diakritikó) | διακριτική (diakritikí) | διακριτικό (diakritikó) | διακριτικούς (diakritikoús) | διακριτικές (diakritikés) | διακριτικά (diakritiká) | |
vocative | διακριτικέ (diakritiké) | διακριτική (diakritikí) | διακριτικό (diakritikó) | διακριτικοί (diakritikoí) | διακριτικές (diakritikés) | διακριτικά (diakritiká) |
Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο διακριτικός, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο διακριτικός, etc.)
Degrees of comparison by suffixation
comparative | singular | plural | ||||
---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
nominative | διακριτικότερος (diakritikóteros) | διακριτικότερη (diakritikóteri) | διακριτικότερο (diakritikótero) | διακριτικότεροι (diakritikóteroi) | διακριτικότερες (diakritikóteres) | διακριτικότερα (diakritikótera) |
genitive | διακριτικότερου (diakritikóterou) | διακριτικότερης (diakritikóteris) | διακριτικότερου (diakritikóterou) | διακριτικότερων (diakritikóteron) | διακριτικότερων (diakritikóteron) | διακριτικότερων (diakritikóteron) |
accusative | διακριτικότερο (diakritikótero) | διακριτικότερη (diakritikóteri) | διακριτικότερο (diakritikótero) | διακριτικότερους (diakritikóterous) | διακριτικότερες (diakritikóteres) | διακριτικότερα (diakritikótera) |
vocative | διακριτικότερε (diakritikótere) | διακριτικότερη (diakritikóteri) | διακριτικότερο (diakritikótero) | διακριτικότεροι (diakritikóteroi) | διακριτικότερες (diakritikóteres) | διακριτικότερα (diakritikótera) |
derivations | relative superlative: ο + comparative forms (eg "ο διακριτικότερος", etc) | |||||
Absolute superlative | singular | plural | ||||
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
nominative | διακριτικότατος (diakritikótatos) | διακριτικότατη (diakritikótati) | διακριτικότατο (diakritikótato) | διακριτικότατοι (diakritikótatoi) | διακριτικότατες (diakritikótates) | διακριτικότατα (diakritikótata) |
genitive | διακριτικότατου (diakritikótatou) | διακριτικότατης (diakritikótatis) | διακριτικότατου (diakritikótatou) | διακριτικότατων (diakritikótaton) | διακριτικότατων (diakritikótaton) | διακριτικότατων (diakritikótaton) |
accusative | διακριτικότατο (diakritikótato) | διακριτικότατη (diakritikótati) | διακριτικότατο (diakritikótato) | διακριτικότατους (diakritikótatous) | διακριτικότατες (diakritikótates) | διακριτικότατα (diakritikótata) |
vocative | διακριτικότατε (diakritikótate) | διακριτικότατη (diakritikótati) | διακριτικότατο (diakritikótato) | διακριτικότατοι (diakritikótatoi) | διακριτικότατες (diakritikótates) | διακριτικότατα (diakritikótata) |
Categories:
- Ancient Greek terms prefixed with δια-
- Ancient Greek 5-syllable words
- Ancient Greek terms with IPA pronunciation
- Ancient Greek lemmas
- Ancient Greek adjectives
- Ancient Greek oxytone terms
- Greek terms borrowed from Ancient Greek
- Greek learned borrowings from Ancient Greek
- Greek terms derived from Ancient Greek
- Greek lemmas
- Greek adjectives
- Greek adjectives in declension ός-ή-ό