διαρρέω

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Ancient Greek[edit]

Alternative forms[edit]

Etymology[edit]

From δῐᾰ- (dia-, “through”) +‎ ῥέω (rhéō, “to flow”).

Pronunciation[edit]

 

Verb[edit]

δῐᾰρρέω • (diarrhéō)

  1. to flow (through), to run (of liquids)
  2. to slip through
  3. to leak
  4. (figuratively) to fade away, wane, go to waste

Inflection[edit]

This verb does not contract ε with η, ο, or ω.

   Present: δῐαρρέω, δῐαρρέομαι (Contracted only in -ει-)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative δῐαρρέω δῐαρρεῖς δῐαρρεῖ δῐαρρεῖτον δῐαρρεῖτον δῐαρρέομεν δῐαρρεῖτε δῐαρρέουσῐ(ν)
subjunctive δῐαρρέω δῐαρρέῃς δῐαρρέῃ δῐαρρέητον δῐαρρέητον δῐαρρέωμεν δῐαρρέητε δῐαρρέωσῐ(ν)
optative δῐαρρέοιμῐ δῐαρρέοις δῐαρρέοι δῐαρρέοιτον δῐαρρεοίτην δῐαρρέοιμεν δῐαρρέοιτε δῐαρρέοιεν
imperative   δῐαρρεῖ δῐαρρείτω δῐαρρεῖτον δῐαρρείτων   δῐαρρεῖτε δῐαρρεόντων
middle/
passive 		indicative δῐαρρέομαι δῐαρρέῃ,
δῐαρρεῖ 		δῐαρρεῖται δῐαρρεῖσθον δῐαρρεῖσθον δῐαρρεόμεθᾰ δῐαρρεῖσθε δῐαρρέονται
subjunctive δῐαρρέωμαι δῐαρρέῃ δῐαρρέηται δῐαρρέησθον δῐαρρέησθον δῐαρρεώμεθᾰ δῐαρρέησθε δῐαρρέωνται
optative δῐαρρεοίμην δῐαρρέοιο δῐαρρέοιτο δῐαρρέοισθον δῐαρρεοίσθην δῐαρρεοίμεθᾰ δῐαρρέοισθε δῐαρρέοιντο
imperative   δῐαρρέου δῐαρρείσθω δῐαρρεῖσθον δῐαρρείσθων   δῐαρρεῖσθε δῐαρρεέσθων
active middle/passive
infinitive δῐαρρεῖν δῐαρρεῖσθαι
participle m δῐαρρέων δῐαρρεόμενος
f δῐαρρέουσᾰ δῐαρρεομένη
n δῐαρρέον δῐαρρεόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Present: δῐαρρέω, δῐαρρέομαι (Uncontracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative δῐαρρέω δῐαρρέεις δῐαρρέει δῐαρρέετον δῐαρρέετον δῐαρρέομεν δῐαρρέετε δῐαρρέουσῐ(ν)
subjunctive δῐαρρέω δῐαρρέῃς δῐαρρέῃ δῐαρρέητον δῐαρρέητον δῐαρρέωμεν δῐαρρέητε δῐαρρέωσῐ(ν)
optative δῐαρρέοιμῐ δῐαρρέοις δῐαρρέοι δῐαρρέοιτον δῐαρρεοίτην δῐαρρέοιμεν δῐαρρέοιτε δῐαρρέοιεν
imperative   δῐάρρεε δῐαρρεέτω δῐαρρέετον δῐαρρεέτων   δῐαρρέετε δῐαρρεόντων
middle/
passive 		indicative δῐαρρέομαι δῐαρρέῃ,
δῐαρρέει 		δῐαρρέεται δῐαρρέεσθον δῐαρρέεσθον δῐαρρεόμεθᾰ δῐαρρέεσθε δῐαρρέονται
subjunctive δῐαρρέωμαι δῐαρρέῃ δῐαρρέηται δῐαρρέησθον δῐαρρέησθον δῐαρρεώμεθᾰ δῐαρρέησθε δῐαρρέωνται
optative δῐαρρεοίμην δῐαρρέοιο δῐαρρέοιτο δῐαρρέοισθον δῐαρρεοίσθην δῐαρρεοίμεθᾰ δῐαρρέοισθε δῐαρρέοιντο
imperative   δῐαρρέου δῐαρρεέσθω δῐαρρέεσθον δῐαρρεέσθων   δῐαρρέεσθε δῐαρρεέσθων
active middle/passive
infinitive δῐαρρέειν δῐαρρέεσθαι
participle m δῐαρρέων δῐαρρεόμενος
f δῐαρρέουσᾰ δῐαρρεομένη
n δῐαρρέον δῐαρρεόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Present: δῐαρρείω, δῐαρρείομαι (Epic)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative δῐαρρείω δῐαρρείεις δῐαρρείει δῐαρρείετον δῐαρρείετον δῐαρρείομεν δῐαρρείετε δῐαρρείουσῐ(ν)
subjunctive δῐαρρείω,
δῐαρρείωμῐ 		δῐαρρείῃς,
δῐαρρείῃσθᾰ 		δῐαρρείῃ,
δῐαρρείῃσῐ 		δῐαρρείητον δῐαρρείητον δῐαρρείωμεν δῐαρρείητε δῐαρρείωσῐ(ν)
optative δῐαρρείοιμῐ δῐαρρείοισ(θᾰ) δῐαρρείοι δῐαρρείοιτον δῐαρρειοίτην δῐαρρείοιμεν δῐαρρείοιτε δῐαρρείοιεν
imperative   δῐάρρειε δῐαρρειέτω δῐαρρείετον δῐαρρειέτων   δῐαρρείετε δῐαρρειόντων
middle/
passive 		indicative δῐαρρείομαι δῐαρρείεαι δῐαρρείεται δῐαρρείεσθον δῐαρρείεσθον δῐαρρειόμε(σ)θᾰ δῐαρρείεσθε δῐαρρείονται
subjunctive δῐαρρείωμαι δῐαρρείηαι δῐαρρείηται δῐαρρείησθον δῐαρρείησθον δῐαρρειώμε(σ)θᾰ δῐαρρείησθε δῐαρρείωνται
optative δῐαρρειοίμην δῐαρρείοιο δῐαρρείοιτο δῐαρρείοισθον δῐαρρειοίσθην δῐαρρειοίμε(σ)θᾰ δῐαρρείοισθε δῐαρρειοίᾰτο
imperative   δῐαρρείεο δῐαρρειέσθω δῐαρρείεσθον δῐαρρειέσθων   δῐαρρείεσθε δῐαρρειέσθων
active middle/passive
infinitive δῐαρρείειν/δῐαρρειέμεν(αι)/δῐαρρειμέναι δῐαρρείεσθαι
participle m δῐαρρείων δῐαρρειόμενος
f δῐαρρείουσᾰ δῐαρρειομένη
n δῐαρρεῖον δῐαρρειόμενον
Notes:
Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: δῐέρρεον, δῐερρεόμην (Contracted only in -ει-)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative δῐέρρεον δῐέρρεις δῐέρρει δῐερρεῖτον δῐερρείτην δῐερρέομεν δῐερρεῖτε δῐέρρεον
middle indicative δῐερρεόμην δῐερρέου δῐερρεῖτο δῐερρεῖσθον δῐερρείσθην δῐερρεόμεθᾰ δῐερρεῖσθε δῐερρέοντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: δῐέρρεον, δῐερρεόμην (Uncontracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative δῐέρρεον δῐέρρεες δῐέρρεε(ν) δῐερρέετον δῐερρεέτην δῐερρέομεν δῐερρέετε δῐέρρεον
middle indicative δῐερρεόμην δῐερρέου δῐερρέετο δῐερρέεσθον δῐερρεέσθην δῐερρεόμεθᾰ δῐερρέεσθε δῐερρέοντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: δῐάρρειον, δῐαρρειόμην (Epic)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative δῐάρρειον δῐάρρειες δῐάρρειε(ν) δῐαρρείετον δῐαρρειέτην δῐαρρείομεν δῐαρρείετε δῐάρρειον
middle/
passive 		indicative δῐαρρειόμην δῐαρρείου δῐαρρείετο δῐαρρείεσθον δῐαρρειέσθην δῐαρρειόμε(σ)θᾰ δῐαρρείεσθε δῐαρρείοντο
Notes:
Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: δῐαρρεύσω, δῐαρρεύσομαι (Koine)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative δῐαρρεύσω δῐαρρεύσεις δῐαρρεύσει δῐαρρεύσετον δῐαρρεύσετον δῐαρρεύσομεν δῐαρρεύσετε δῐαρρεύσουσῐ(ν)
optative δῐαρρεύσοιμῐ δῐαρρεύσοις δῐαρρεύσοι δῐαρρεύσοιτον δῐαρρευσοίτην δῐαρρεύσοιμεν δῐαρρεύσοιτε δῐαρρεύσοιεν
middle indicative δῐαρρεύσομαι δῐαρρεύσεαι δῐαρρεύσεται δῐαρρεύσεσθον δῐαρρεύσεσθον δῐαρρευσόμεθᾰ δῐαρρεύσεσθε δῐαρρεύσονται
optative δῐαρρευσοίμην δῐαρρεύσοιο δῐαρρεύσοιτο δῐαρρεύσοισθον δῐαρρευσοίσθην δῐαρρευσοίμεθᾰ δῐαρρεύσοισθε δῐαρρεύσοιντο
active middle
infinitive δῐαρρεύσειν δῐαρρεύσεσθαι
participle m δῐαρρεύσων δῐαρρευσόμενος
f δῐαρρεύσουσᾰ δῐαρρευσομένη
n δῐαρρεῦσον δῐαρρευσόμενον
Notes:
Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: δῐαρρῠήσομαι (Attic)
number singular dual plural
first second third second third first second third
passive indicative δῐαρρῠήσομαι δῐαρρῠήσῃ δῐαρρῠήσεται δῐαρρῠήσεσθον δῐαρρῠήσεσθον δῐαρρῠησόμεθᾰ δῐαρρῠήσεσθε δῐαρρῠήσονται
optative δῐαρρῠησοίμην δῐαρρῠήσοιο δῐαρρῠήσοιτο δῐαρρῠήσοισθον δῐαρρῠησοίσθην δῐαρρῠησοίμεθᾰ δῐαρρῠήσοισθε δῐαρρῠήσοιντο
passive
infinitive δῐαρρῠήσεσθαι
participle m δῐαρρῠησόμενος
f δῐαρρῠησομένη
n δῐαρρῠησόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: δῐαρρευσέω, δῐαρρευσέομαι (Uncontracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative δῐαρρευσέω δῐαρρευσέεις δῐαρρευσέει δῐαρρευσέετον δῐαρρευσέετον δῐαρρευσέομεν δῐαρρευσέετε δῐαρρευσέουσῐ(ν)
optative δῐαρρευσέοιμῐ δῐαρρευσέοις δῐαρρευσέοι δῐαρρευσέοιτον δῐαρρευσεοίτην δῐαρρευσέοιμεν δῐαρρευσέοιτε δῐαρρευσέοιεν
middle indicative δῐαρρευσέομαι δῐαρρευσέῃ,
δῐαρρευσέει 		δῐαρρευσέεται δῐαρρευσέεσθον δῐαρρευσέεσθον δῐαρρευσεόμεθᾰ δῐαρρευσέεσθε δῐαρρευσέονται
optative δῐαρρευσεοίμην δῐαρρευσέοιο δῐαρρευσέοιτο δῐαρρευσέοισθον δῐαρρευσεοίσθην δῐαρρευσεοίμεθᾰ δῐαρρευσέοισθε δῐαρρευσέοιντο
active middle
infinitive δῐαρρευσέειν δῐαρρευσέεσθαι
participle m δῐαρρευσέων δῐαρρευσεόμενος
f δῐαρρευσέουσᾰ δῐαρρευσεομένη
n δῐαρρευσέον δῐαρρευσεόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: δῐαρρευσῶ, δῐαρρευσοῦμαι (Contracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative δῐαρρευσῶ δῐαρρευσεῖς δῐαρρευσεῖ δῐαρρευσεῖτον δῐαρρευσεῖτον δῐαρρευσοῦμεν δῐαρρευσεῖτε δῐαρρευσοῦσῐ(ν)
optative δῐαρρευσοίην,
δῐαρρευσοῖμῐ 		δῐαρρευσοίης,
δῐαρρευσοῖς 		δῐαρρευσοίη,
δῐαρρευσοῖ 		δῐαρρευσοῖτον,
δῐαρρευσοίητον 		δῐαρρευσοίτην,
δῐαρρευσοιήτην 		δῐαρρευσοῖμεν,
δῐαρρευσοίημεν 		δῐαρρευσοῖτε,
δῐαρρευσοίητε 		δῐαρρευσοῖεν,
δῐαρρευσοίησᾰν
middle indicative δῐαρρευσοῦμαι δῐαρρευσῇ δῐαρρευσεῖται δῐαρρευσεῖσθον δῐαρρευσεῖσθον δῐαρρευσούμεθᾰ δῐαρρευσεῖσθε δῐαρρευσοῦνται
optative δῐαρρευσοίμην δῐαρρευσοῖο δῐαρρευσοῖτο δῐαρρευσοῖσθον δῐαρρευσοίσθην δῐαρρευσοίμεθᾰ δῐαρρευσοῖσθε δῐαρρευσοῖντο
active middle
infinitive δῐαρρευσεῖν δῐαρρευσεῖσθαι
participle m δῐαρρευσῶν δῐαρρευσούμενος
f δῐαρρευσοῦσᾰ δῐαρρευσουμένη
n δῐαρρευσοῦν δῐαρρευσούμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: δῐέρρευσᾰ, δῐερρευσᾰ́μην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative δῐέρρευσᾰ δῐέρρευσᾰς δῐέρρευσε(ν) δῐερρεύσᾰτον δῐερρευσᾰ́την δῐερρεύσᾰμεν δῐερρεύσᾰτε δῐέρρευσᾰν
subjunctive δῐαρρεύσω δῐαρρεύσῃς δῐαρρεύσῃ δῐαρρεύσητον δῐαρρεύσητον δῐαρρεύσωμεν δῐαρρεύσητε δῐαρρεύσωσῐ(ν)
optative δῐαρρεύσαιμῐ δῐαρρεύσειᾰς,
δῐαρρεύσαις 		δῐαρρεύσειε(ν),
δῐαρρεύσαι 		δῐαρρεύσαιτον δῐαρρευσαίτην δῐαρρεύσαιμεν δῐαρρεύσαιτε δῐαρρεύσειᾰν,
δῐαρρεύσαιεν
imperative   δῐάρρευσον δῐαρρευσᾰ́τω δῐαρρεύσᾰτον δῐαρρευσᾰ́των   δῐαρρεύσᾰτε δῐαρρευσᾰ́ντων
middle indicative δῐερρευσᾰ́μην δῐερρεύσω δῐερρεύσᾰτο δῐερρεύσᾰσθον δῐερρευσᾰ́σθην δῐερρευσᾰ́μεθᾰ δῐερρεύσᾰσθε δῐερρεύσᾰντο
subjunctive δῐαρρεύσωμαι δῐαρρεύσῃ δῐαρρεύσηται δῐαρρεύσησθον δῐαρρεύσησθον δῐαρρευσώμεθᾰ δῐαρρεύσησθε δῐαρρεύσωνται
optative δῐαρρευσαίμην δῐαρρεύσαιο δῐαρρεύσαιτο δῐαρρεύσαισθον δῐαρρευσαίσθην δῐαρρευσαίμεθᾰ δῐαρρεύσαισθε δῐαρρεύσαιντο
imperative   δῐάρρευσαι δῐαρρευσᾰ́σθω δῐαρρεύσᾰσθον δῐαρρευσᾰ́σθων   δῐαρρεύσᾰσθε δῐαρρευσᾰ́σθων
active middle
infinitive δῐαρρεῦσαι δῐαρρεύσᾰσθαι
participle m δῐαρρεύσᾱς δῐαρρευσᾰ́μενος
f δῐαρρεύσᾱσᾰ δῐαρρευσᾰμένη
n δῐαρρεῦσᾰν δῐαρρευσᾰ́μενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: δῐερρῠ́ην (Attic)
number singular dual plural
first second third second third first second third
passive indicative δῐερρῠ́ην δῐερρῠ́ης δῐερρῠ́η δῐερρῠ́ητον δῐερρῠήτην δῐερρῠ́ημεν δῐερρῠ́ητε δῐερρῠ́ησᾰν
subjunctive δῐαρρῠῶ δῐαρρῠῇς δῐαρρῠῇ δῐαρρῠῆτον δῐαρρῠῆτον δῐαρρῠῶμεν δῐαρρῠῆτε δῐαρρῠῶσῐ(ν)
optative δῐαρρῠείην δῐαρρῠείης δῐαρρῠείη δῐαρρῠεῖτον,
δῐαρρῠείητον 		δῐαρρῠείτην,
δῐαρρῠειήτην 		δῐαρρῠεῖμεν,
δῐαρρῠείημεν 		δῐαρρῠεῖτε,
δῐαρρῠείητε 		δῐαρρῠεῖεν,
δῐαρρῠείησᾰν
imperative   δῐαρρῠ́ηθῐ δῐαρρῠήτω δῐαρρῠ́ητον δῐαρρῠήτων   δῐαρρῠ́ητε δῐαρρῠέντων
passive
infinitive δῐαρρῠῆναι
participle m δῐαρρῠείς
f δῐαρρῠεῖσᾰ
n δῐαρρῠέν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms[edit]

Descendants[edit]

  • Greek: διαρρέω (diarréo)

Further reading[edit]

Greek[edit]

Etymology[edit]

Ancient Greek δῐᾰρρέω. For sense information leaks, semantic loan from English leak. For sense people move out, semantic loan from French écouler.[1]

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): (formal) /ði.aˈre.o/, (less formal) /ði̯aˈre.o/, (colloquial) /ðʝaˈre.o/
  • Hyphenation: δι‧αρ‧ρέ‧ω

Verb[edit]

διαρρέω • (diarréo) (past διέρρευσα, passive διαρρέομαι)

  1. (of rivers) to flow through [+accusative]
    Ο Νείλος διαρρέει πολλές χώρες.
    O Neílos diarréei pollés chóres.
    The Nile flows through many countries.
  2. to leak (liquid or gas through a hole)
    1. (figuratively, of time) to pass
      Διέρρευσε πολύς χρόνος μετά τη λήξη της προθεσμίας.
      Diérrefse polýs chrónos metá ti líxi tis prothesmías.
      A long time passed by after the deadline.
  3. (figuratively) to leak (secrets, confidential information)
    Διέρρευσαν μυστικά έγγραφα.
    Diérrefsan mystiká éngrafa.
    Classified documents are leaked.
    1. (colloquially transitive, neologism) to leak on purpose [2]
      Πηγές του κόμματος διαρρέουν ότι ο υπουργός θα παραιτηθεί σύντομα.
      Pigés tou kómmatos diarréoun óti o ypourgós tha paraititheí sýntoma.
      Party sources are leaking that the minister will soon resign.
      Synonym: διοχετεύω (diochetévo)
      1. (impersonal) to be leaked, to be let known
  4. (rare, of people) to disperse, diminish in numbers
    Οι οπαδοί διαρρέουν προς άλλα κόμματα.
    Oi opadoí diarréoun pros álla kómmata.
    Party followers are moving to other parties.
    Synonym: απομακρύνομαι (apomakrýnomai)
  5. to drain (container; area of land)

Conjugation[edit]

διαρρέω   διαρρέομαι   (passive only in the present stem)
Active voice ➤ Passive voice ➤
Indicative mood ➤ Imperfective aspect ➤ Perfective aspect ➤ Imperfective aspect Perfective aspect
Non-past tenses ➤ Present ➤ Dependent ➤ Present Dependent
1 sg διαρρέω διαρρεύσω διαρρέομαι —
2 sg διαρρέεις διαρρεύσεις διαρρέεσαι —
3 sg διαρρέει διαρρεύσει διαρρέεται1 —
1 pl διαρρέουμε, [‑ομε] διαρρεύσουμε, [‑ομε] διαρρεόμαστε —
2 pl διαρρέετε διαρρεύσετε διαρρέεστε, διαρρεόσαστε —
3 pl διαρρέουν[ε] διαρρεύσσυν[ε] διαρρέονται —
Past tenses ➤ Imperfect ➤ Simple past ➤ Imperfect Simple past
1 sg διέρρεα διέρρευσα διαρρεόμουν(α) —
2 sg διέρρεες διέρρευσες διαρρεόσουν(α) —
3 sg διέρρεε διέρρευσε διαρρεόταν(ε) —
1 pl διαρρέαμε διαρρεύσαμε διαρρεόμασταν, (‑όμαστε) —
2 pl διαρρέατε διαρρεύσατε διαρρεόσασταν, (‑όσαστε) —
3 pl διέρρεαν, [διαρρέαν(ε)] διέρρευσαν, [διαρρεύσαν(ε)] διαρρέονταν, [διαρρεόντουσαν] —
Future tenses ➤ Continuous ➤ Simple ➤ Continuous Simple
1 sg θα διαρρέω ➤ θα διαρρεύσω ➤ θα διαρρέομαι ➤ — ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl θα διαρρέεις, … θα διαρρεύσεις, … θα διαρρέεσαι, … —
Perfect aspect ➤ Perfect aspect
Present perfect ➤   έχω, έχεις, … διαρρεύσει   —
Past perfect ➤   είχα, είχες, … διαρρεύσει   —
Future perfect ➤   θα έχω, θα έχεις, … διαρρεύσει   —
Subjunctive mood ➤ Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤ Imperfective aspect Perfective aspect Imperfective aspect Perfective aspect
2 sg [διάρρεε] διάρρευσε — διαρρεύσου
2 pl διαρρέετε διαρρεύστε διαρρέεστε —
Other forms Active voice Passive voice
Present participle➤ διαρρέοντας ➤ —
Perfect participle➤ έχοντας διαρρεύσει ➤ —
Nonfinite form➤ διαρρεύσει —
Notes  
 
Appendix:Greek verbs 		 1. Also as impersonal verb.
 • (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.
 • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.
 • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.

Related terms[edit]

References[edit]

  1. ^ διαρρέω - Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], 1998, by the "Triantafyllidis" Foundation.
  2. ^ διαρρέω - Babiniotis, Georgios (2002) Λεξικό της νέας ελληνικής γλώσσας: […] (in Greek), 2nd edition, Athens: Kentro Lexikologias [Lexicology Centre], 1st edition 1998, →ISBN.
Retrieved from "https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=διαρρέω&oldid=78771181"