εξηρτημένος
Jump to navigation
Jump to search
Greek[edit]
Adjective[edit]
εξηρτημένος • (exirtiménos) m (feminine εξηρτημένη, neuter εξηρτημένο)
- Alternative form of εξαρτημένος (exartiménos)
Declension[edit]
Declension of εξηρτημένος
| number case \ gender |
singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | εξηρτημένος • | εξηρτημένη • | εξηρτημένο • | εξηρτημένοι • | εξηρτημένες • | εξηρτημένα • |
| genitive | εξηρτημένου • | εξηρτημένης • | εξηρτημένου • | εξηρτημένων • | εξηρτημένων • | εξηρτημένων • |
| accusative | εξηρτημένο • | εξηρτημένη • | εξηρτημένο • | εξηρτημένους • | εξηρτημένες • | εξηρτημένα • |
| vocative | εξηρτημένε • | εξηρτημένη • | εξηρτημένο • | εξηρτημένοι • | εξηρτημένες • | εξηρτημένα • |
| derivations | Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο εξηρτημένος, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο εξηρτημένος, etc.) | |||||