καλοκαιρινός

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ka.lo.kai̯.ri.nós/ → /ka.lo.cɛ.riˈnos/ → /ka.lo.ce.riˈnos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /ka.lo.kai̯.ri.nós/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ka.lo.kɛ.riˈnos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ka.lo.cɛ.riˈnos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ka.lo.ce.riˈnos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ka.lo.ce.riˈnos/

Adjective

κᾰλοκαιρῐνός • (kălokairĭnós) m (feminine κᾰλοκαιρῐνή, neuter κᾰλοκαιρῐνόν); first/second declension

1. denoting a kind of ἐγχυματισμός (enkhumatismós)
   • Hippiatr. 271

Declension

First and second declension of κᾰλοκαιρῐνός; κᾰλοκαιρῐνή; κᾰλοκαιρῐνόν (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		κᾰλοκαιρῐνός kălokairĭnós	κᾰλοκαιρῐνή kălokairĭnḗ	κᾰλοκαιρῐνόν kălokairĭnón		κᾰλοκαιρῐνώ kălokairĭnṓ	κᾰλοκαιρῐνᾱ́ kălokairĭnā́	κᾰλοκαιρῐνώ kălokairĭnṓ		κᾰλοκαιρῐνοί kălokairĭnoí	κᾰλοκαιρῐναί kălokairĭnaí	κᾰλοκαιρῐνᾰ́ kălokairĭnắ
Genitive		κᾰλοκαιρῐνοῦ kălokairĭnoû	κᾰλοκαιρῐνῆς kălokairĭnês	κᾰλοκαιρῐνοῦ kălokairĭnoû		κᾰλοκαιρῐνοῖν kălokairĭnoîn	κᾰλοκαιρῐναῖν kălokairĭnaîn	κᾰλοκαιρῐνοῖν kălokairĭnoîn		κᾰλοκαιρῐνῶν kălokairĭnôn	κᾰλοκαιρῐνῶν kălokairĭnôn	κᾰλοκαιρῐνῶν kălokairĭnôn
Dative		κᾰλοκαιρῐνῷ kălokairĭnôi	κᾰλοκαιρῐνῇ kălokairĭnêi	κᾰλοκαιρῐνῷ kălokairĭnôi		κᾰλοκαιρῐνοῖν kălokairĭnoîn	κᾰλοκαιρῐναῖν kălokairĭnaîn	κᾰλοκαιρῐνοῖν kălokairĭnoîn		κᾰλοκαιρῐνοῖς kălokairĭnoîs	κᾰλοκαιρῐναῖς kălokairĭnaîs	κᾰλοκαιρῐνοῖς kălokairĭnoîs
Accusative		κᾰλοκαιρῐνόν kălokairĭnón	κᾰλοκαιρῐνήν kălokairĭnḗn	κᾰλοκαιρῐνόν kălokairĭnón		κᾰλοκαιρῐνώ kălokairĭnṓ	κᾰλοκαιρῐνᾱ́ kălokairĭnā́	κᾰλοκαιρῐνώ kălokairĭnṓ		κᾰλοκαιρῐνούς kălokairĭnoús	κᾰλοκαιρῐνᾱ́ς kălokairĭnā́s	κᾰλοκαιρῐνᾰ́ kălokairĭnắ
Vocative		κᾰλοκαιρῐνέ kălokairĭné	κᾰλοκαιρῐνή kălokairĭnḗ	κᾰλοκαιρῐνόν kălokairĭnón		κᾰλοκαιρῐνώ kălokairĭnṓ	κᾰλοκαιρῐνᾱ́ kălokairĭnā́	κᾰλοκαιρῐνώ kălokairĭnṓ		κᾰλοκαιρῐνοί kălokairĭnoí	κᾰλοκαιρῐναί kălokairĭnaí	κᾰλοκαιρῐνᾰ́ kălokairĭnắ
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		κᾰλοκαιρῐνῶς kălokairĭnôs				κᾰλοκαιρῐνώτερος kălokairĭnṓteros				κᾰλοκαιρῐνώτᾰτος kălokairĭnṓtătos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Further reading

• “κᾰλοκαιρῐνός”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• καλοκαιρινός in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette

Greek

Alternative forms

• καλοκαιριάτικος (kalokairiátikos)

Etymology

καλοκαίρι (kalokaíri, “summer”) +‎ -ινός (-inós).

Pronunciation

• IPA^(key): /kaloceɾiˈnos/
• Hyphenation: κα‧λο‧και‧ρι‧νός

Adjective

καλοκαιρινός • (kalokairinós) m (feminine καλοκαιρινή, neuter καλοκαιρινό)

1. summery, summer, summer- (occurring during, suitable for or typical of the season of summer)

   καλοκαιρινές διακοπές ― kalokairinés diakopés ― summer holidays

   καλοκαιρινά ρούχα ― kalokairiná roúcha ― summer clothes

   καλοκαιρινός ήλιος ― kalokairinós ílios ― summer sun

   Είναι 20 Δεκεμβρίου, με καλοκαιριάτικη ζέστη. Μοιάζει με καλοκαιρινή μέρα.

   Eínai 20 Dekemvríou, me kalokairiátiki zésti. Moiázei me kalokairiní méra.

   It is the 20th of December, with a summery heat. It feels like a summer day.

2. see vernacular expression: το κάνω καλοκαιρινό (to káno kalokairinó, “I make a lot of damage”)

   Synonym: το κάνω θερινό (to káno therinó)

Declension

Declension of καλοκαιρινός

	singular				plural
	masculine	feminine	neuter		masculine	feminine	neuter
nominative	καλοκαιρινός (kalokairinós)	καλοκαιρινή (kalokairiní)	καλοκαιρινό (kalokairinó)		καλοκαιρινοί (kalokairinoí)	καλοκαιρινές (kalokairinés)	καλοκαιρινά (kalokairiná)
genitive	καλοκαιρινού (kalokairinoú)	καλοκαιρινής (kalokairinís)	καλοκαιρινού (kalokairinoú)		καλοκαιρινών (kalokairinón)	καλοκαιρινών (kalokairinón)	καλοκαιρινών (kalokairinón)
accusative	καλοκαιρινό (kalokairinó)	καλοκαιρινή (kalokairiní)	καλοκαιρινό (kalokairinó)		καλοκαιρινούς (kalokairinoús)	καλοκαιρινές (kalokairinés)	καλοκαιρινά (kalokairiná)
vocative	καλοκαιρινέ (kalokairiné)	καλοκαιρινή (kalokairiní)	καλοκαιρινό (kalokairinó)		καλοκαιρινοί (kalokairinoí)	καλοκαιρινές (kalokairinés)	καλοκαιρινά (kalokairiná)

Synonyms

• θερινός (therinós, “summery, summer”)

Derived terms

• καλοκαιρινά (kalokairiná, “in a summer way, in a summer manner”) (adverb)
• το κάνω καλοκαιρινό (to káno kalokairinó, “I make a lot of damage”)

Related terms

• καλοκαιριάτικος (kalokairiátikos, “summery”)

• and see: καλοκαίρι n (kalokaíri, “summer”)

of other seasons:

• φθινοπωρινός (fthinoporinós, “autumnal, autumn, fall”)
• χειμερινός (cheimerinós, “wintry, winter”)
• εαρινός (earinós, “spring”)

also

• φθινοπωριάτικος (fthinoporiátikos, “autumnal”)
• χειμωνιάτικος (cheimoniátikos, “winter, wintry”)
• ανοιξιάτικος (anoixiátikos, “of spring”)
• καλοκαιριάτικος (kalokairiátikos, “summer, summery”)